Paroles et traduction Jacek Kaczmarski - Ze sceny

Ze sceny

Wy w ciemności - reflektory chronią was,
Oświetlając tylko scenę, na niej mnie.
Jak na dłoni widać mą stężałą twarz
Gdy przez mrok próbują oczy przebić się!

Mikrofony wychwytują każdy dźwięk,
Mój najlżejszy oddech usłyszycie stąd!
Ja przemogę sztywność zaciśniętych szczęk,
Wstrzymam myśli w niekontrolowany prąd!

Ja tu na krótko! Kochani - pozwolicie!
Przed wami chcę naprawdę szczerze się wysilić!
To dla Was chwila, dla mnie całe życie!
Nim zniknę - niech pokrzyczę krótką chwilę!

Każdy chce mieć i każdy tak czy owak ma
Tę krótką chwilę między wejściem swym i wyjściem!
Każdy na jakimś instrumencie gra,
Choć nie każdego oklaskuje się rzęsiście

Lecz ja - ja wiem, ta krótka chwila długo trwa
Ale mam tyle drodzy wam do powiedzenia
Tylko przeszkadza mi ta za kurtyną twarz
I ciągły szept że to już koniec przedstawienia!

Nie! Jeszcze trochę! Mamy czas! Bo widzicie
Do stracenia nikt z nas nie ma nic - i tyle!
A więc krzyczmy! Krótką chwilę - całe życie!
Nim znikniemy - głośno krzyczmy krótką chwilę!

Gwiżdże ktoś - nie mówię nic, nie było nic!
Ja mikrofon mam i ja mam teraz głos!
Tam, za kulisami wy, możecie iść!
Przejmuję program i prowadzę dalej go!

Nie przerywać! Tego co warcholi - precz!
Nie dla niego tutaj płuca w strzępy rwę!
Hej, akustyk. Chrypnę! Gorzej słychać mnie!
Silniej wzmacniacz! Głos mój teraz musi brzmieć!

Rozciągnąć czas! Ej, wy tam, w mroku czy wierzycie
Mnie, który wie jak się w epokę zmienia chwilę?
Otwórzcie drzwi! I zaraz zobaczycie
Jak marny czas co gnębił nas zostaje w tyle!

Ktoś mi tutaj może powie że już charczę
Że już nie rozróżnia poszczególnych słów
Ale mnie śpiewania jeszcze nie wystarczy!
Jeśli przerwę - nigdy nie zaśpiewam już!

Nowych chwytów na gitarze nie wyćwiczę
Ale starych jeszcze dość - ja się nie mylę!
Całe życie z sensem krzyczę, całe życie!
Więc pokrzyczę jeszcze, póki mam Tę chwilę!

Co się stało? Czemu ten reflektor zgasł!?
Kto wyłączył mikrofony mi?
Gdzie jesteście, kto stąd wyprowadził was?
Kto zatrzasnął między nami drzwi!?

Niech chociaż skończę! Bez pointy odchodzicie!
A ma być śmieszna, najważniejsza w wielkim stylu!
I potrwa chwilę! Jedną w całym życiu!
Nim zniknę... Niech rozmieszę was na chwilę...

From the Stage

You in the darkness - spotlights shield you,
Illuminating only the stage, and me upon it.
My hardened face is visible as if on display,
As my eyes try to pierce through the gloom!

Microphones capture every sound,
My faintest breath, you can hear it from here!
I'll overcome the stiffness of my clenched jaw,
I'll restrain my thoughts, that uncontrolled current!

I'm here just briefly! My dears, will you allow me?
I truly want to exert myself before you!
This is a moment for you, my whole life for me!
Before I vanish - let me shout for a short while!

Everyone wants and everyone, one way or another, has
This short moment between their entrance and exit!
Everyone plays on some instrument,
Though not everyone is met with thunderous applause.

But I - I know, this short moment lasts long,
But I have so much, my dears, to say to you,
Only that face behind the curtain disturbs me,
And the constant whisper that it's the end of the show!

No! A little longer! We have time! Because, you see,
None of us has anything to lose - that's all!
So let's shout! A short moment - a whole life!
Before we vanish - let's shout loudly for a short while!

Someone whistles - I say nothing, it was nothing!
I have the microphone and I have the voice now!
Those behind the scenes, you can leave!
I'm taking over the program and I'll carry it on!

No interruptions! Those who make a racket - get out!
It's not for them that I tear my lungs to shreds here!
Hey, sound guy, I'm getting hoarse! It's harder to hear me!
Amplify it! My voice must resound now!

Stretch out time! Hey, you there in the darkness, do you believe
Me, who knows how to turn a moment into an era?
Open the doors! And you'll see right away
How the wretched time that tormented us falls behind!

Someone here might say that I'm croaking already,
That they can't distinguish individual words anymore,
But singing is not enough for me yet!
If I stop - I'll never sing again!

I won't master new guitar chords,
But I still have enough of the old ones - I'm not mistaken!
I shout with meaning my whole life, my whole life!
So I'll shout some more while I have this moment!

What happened? Why did that spotlight go out!?
Who turned off my microphones?
Where are you, who led you away from here?
Who slammed the door between us!?

At least let me finish! You're leaving without the punchline!
And it's supposed to be funny, the most important, in grand style!
And it will take a moment! One in a lifetime!
Before I vanish... Let me make you laugh for a moment...