Paroles et traduction Jerzy Połomski - Piosenka o mojej Warszawie

Piosenka o mojej Warszawie

Jak uśmiech dziewczyny kochanej
Jak wiosny budzącej się wiersz
Jak świergot jaskółek nad ranem
Młodzieńcze uczucia nieznane
Jak rosa błyszcząca na trawie
Miłości rodzącej się zew
Tak serce raduje piosenki tej śpiew
Piosenki o mojej Warszawie

Piosenki o mojej Warszawie

Warszawo kochana, Warszawo
Tyś treścią mych marzeń, mych snów
Radosnych przechodniów twych lawą
Ulicznym rozgwarem i wrzawą
Ty wołasz mnie, wołasz, stęskniona
Upojnych piosenek i słów
Jak bardzo dziś pragnę zobaczyć cię znów
O moja Warszawo wyśniona

O moja Warszawo wyśniona

Jak pragnąłbym krokiem beztroskim
Przemierzyć przestrzeni twej szmat
Bez celu się przejść Marszałkowską
Na Wisłę napatrzeć się z mostu
Dziewiątką pojechać w Aleje
Krakowskim się wpleść w Nowy Świat
I ujrzeć, jak dawniej za młodych mych lat
Jak do mnie, Warszawo, się śmiejesz

Jak do mnie, Warszawo, się śmiejesz

Ja wiem, żeś ty dzisiaj nie taka
Że krwawe przeżywasz dziś dni
Że rozpacz, że ból cię przygniata
Że muszę nad tobą zapłakać
Lecz taką, jak żyjesz w pamięci
Przywrócę ofiarą swej krwi
I wierz mi, Warszawo, prócz piosnki i łzy
Jam gotów ci życie poświęcić

I wierz mi, Warszawo, prócz piosnki i łzy
Jam gotów ci życie poświęcić

Песня о моей Варшаве

Как улыбка любимой девушки,
Как весны пробуждающейся стих,
Как щебет ласточек на рассвете,
Юношеские чувства незнакомые,
Как роса, блестящая на траве,
Рождающейся любви зов,
Так сердце радует песни этой напев,
Песни о моей Варшаве.

Песни о моей Варшаве.

Варшава любимая, Варшава,
Ты — суть моих мечтаний, моих снов.
Радостных прохожих твоих потоком,
Уличным гомоном и шумом
Ты зовешь меня, зовёшь, тоскуя,
Пьянящих песен и слов.
Как сильно сегодня хочу увидеть тебя вновь,
О моя Варшава, приснившаяся.

О моя Варшава, приснившаяся.

Как хотел бы я шагом беззаботным
Измерить просторов твоих лоскут,
Без цели пройтись по Маршалковской,
На Вислу полюбоваться с моста,
"Девяткой" поехать в Аллеи,
Краковским Предместьем вплестись в Новый Свет,
И увидеть, как прежде, в юные мои лета,
Как мне, Варшава, ты улыбаешься.

Как мне, Варшава, ты улыбаешься.

Я знаю, что ты сегодня не такая,
Что кровавые переживаешь ты дни,
Что отчаяние, что боль тебя гнетет,
Что должен я над тобой заплакать.
Но такой, какой живешь в памяти,
Верну тебя жертвой своей крови.
И верь мне, Варшава, кроме песни и слезы,
Я готов тебе жизнь посвятить.

И верь мне, Варшава, кроме песни и слезы,
Я готов тебе жизнь посвятить.