Paroles et traduction Johanna Kurkela - Rakkaus tekee vapaaks

Rakkaus tekee vapaaks

Turvallista matkaa
Sanoit lentokentällä kun halattiin
Soitellaan kun sataa, eli tuskin kuukausiin
Me naurettiin
Rakas älä huoli mistään, aika rientää, pian jo kotiin tuut
Sä sanoit näin
Metelinä ruuhkan keskellä kun seistiin hiljaa ikuisuus, sylikkäin
Me hymyiltiin ja tiedettiin
Kuinka mielettömäksi kaipuu kasvaa nopeesti
Mut hymyiltiin ja hyvästeltiin
Sillä täytyy uskaltaa elää vaikka rakastaa
Muista pitää hauskaa, ettet liikaa töitä tee
Mä kuiskasin
Voi mikset tuu mun mukaan
Kysyin vaikka tarkalleen sen ymmärsin
Todellinen rakkaus ei voi ketään hiljaa laittaa luopumaan haaveistaan
Molempien täytyy muistaa pitää kiinni jostain omastaan
Nyt mene vaan
Me hymyiltiin ja tiedettiin
Kuinka mielettömäksi kaipuu kasvaa nopeesti
Mut hymyiltiin ja hyvästeltiin
Sillä täytyy uskaltaa elää vaikka rakastaa
Me hymyiltiin ja tiedettiin
Kuinka mielettömäksi kaipuu kasvaa nopeesti
Mut hymyiltiin ja hyvästeltiin
Sillä täytyy uskaltaa elää vaikka rakastaa
JJa mä tärisin ja halusin kääntyä kotiin takaisin
Sä selitit kuinka hienosti mä pärjäisin
Kiitos kun sä sanoit niin
Me hymyiltiin ja tiedettiin
Kuinka mielettömäksi kaipuu kasvaa nopeesti
Mut hymyiltiin ja hyvästeltiin
Sillä täytyy uskaltaa elää vaikka rakastaa
Mut hymyiltiin ja hyvästeltiin
Sillä täytyy uskaltaa elää vaikka rakastaa

Любовь делает свободным

Безопасного пути,
сказал ты в аэропорту, когда мы обнимались.
Созвонимся, когда пойдет дождь, то есть, вряд ли в ближайшие месяцы,
мы смеялись.
Любимая, ни о чем не волнуйся, время пролетит быстро, скоро вернешься домой,
ты сказал так.
В шуме толпы, когда мы стояли молча целую вечность, в объятиях друг друга,
мы улыбались и знали,
как безумно быстро растет тоска.
Но мы улыбались и прощались,
ведь нужно осмеливаться жить, даже если любишь.
Не забудь повеселиться, не работай слишком много,
я прошептала.
Почему ты не едешь со мной?
Спросила я, хотя точно понимала.
Настоящая любовь не может заставить молча отказаться от своих мечтаний.
Мы оба должны помнить о чем-то своем.
А теперь иди.
Мы улыбались и знали,
как безумно быстро растет тоска.
Но мы улыбались и прощались,
ведь нужно осмеливаться жить, даже если любишь.
Мы улыбались и знали,
как безумно быстро растет тоска.
Но мы улыбались и прощались,
ведь нужно осмеливаться жить, даже если любишь.
И я дрожала и хотела вернуться домой обратно.
Ты объяснил, как замечательно я справлюсь.
Спасибо, что ты так сказал.
Мы улыбались и знали,
как безумно быстро растет тоска.
Но мы улыбались и прощались,
ведь нужно осмеливаться жить, даже если любишь.
Но мы улыбались и прощались,
ведь нужно осмеливаться жить, даже если любишь.