Paroles et traduction Juice Leskinen - Isoisän Hinttipussi

Isoisän Hinttipussi

Ullakolla lailla Rautavaaran Tapion
Mä tutkin tavaroita vaarivainaan
Löysin sahan, höylän, poran, puukon, lapion,
Ne vaarille jäi naapurilta lainaan
Ja alta rojun ullakolle varastoituneen
Mä pengoin laukun tyylikkäästi patinoituneen
On siinä kullattuna nimi Jussin
Mä löysin isoisän hinttipussin

Häkellyin ja tajuntani vaipui pimeään
Mua ahdisti tuo ummehtunut vintti
Ja sitten jälleen muistin: kannan hänen nimeään
Aaah! Onko isoisä ollut hintti?
Näin oudon tyypin takaa violettitukkaisen
Ja eestä kaljun, meikatun ja verkkosukkaisen
Kun pohdiskelin taivallusta Jussin,
Sen kertoi taru vaarin hinttipussin

Siihen aikaan häjyt leikki hevosleikkiään
Ei kiinnostunut vaari tipan tippaa
Hän veti silmäkulmiin purppuraista meikkiään
Ei digannut hän lainkaan puukkohippaa
Kun Härmässä on mies vain se ken miehen surmasi,
Niin vaari hellyydellä meidän mummon hurmasi
Näin jatkui suku isoisä-Jussin
Sen kertoo taru vaarin hinttipussin

Katsoo mistä vaan, hän väärässä on laidassa
Ei suostu meidän vaari väkivaltaan
Ei kehtaa liikuskella Jussi jussipaidassa
Näin isänmaata kiskotaan pois altaan
Voi Luoja kuinka ympäristö häntä sysikään
Ei auta kauniit puheet eikä Chanel ysikään
Ei IKL: ään johda polku Jussin,
Hän leimaama on vaarin hinttipussin

En tiedä kuinka kauan aatoksissa lensinkään,
Se muisto suomut silmistäni kuori
On vaari hintti taikka ei, en piittaa ensinkään,
Hän minulle on erilainen nuori
Näin mietin asioita kunnes jätin ullakon,
Nyt vaarin hinttipussi mukanani mulla on
Ja ylpeänä niin kuin nimen Jussin
Mä kannan myöskin vaarin hinttipussin

Дедушкин Секретный Мешочек

На чердаке, словно Тапио Раутаваара,
Я изучал вещи дедушки покойного.
Нашёл пилу, рубанок, дрель, нож, лопату,
Дед их у соседа взял когда-то.
И под хламом, на чердаке запрятанным,
Я откопал мешок, изящно состаренный.
На нём золотом выбито имя Юсси,
Я нашёл дедушкин секретный мешочек, милая.

Я опешил, и сознание мое померкло,
Меня душил этот затхлый чердак.
И тут я вспомнил: я ношу его имя,
Ах! Неужели дедушка был... чудаком?
Увидел странного типа с фиолетовыми волосами,
А спереди лысого, накрашенного, в сетчатых чулках.
Пока я размышлял о судьбе Юсси,
Мне эту историю поведал дедушкин секретный мешочек.

В то время хулиганы играли в свои игры,
Дедушку не интересовала выпивка ни капли.
Он подводил глаза фиолетовыми тенями,
Игры с ножами ему совсем не нравились.
Когда в Хярма мужчиной считался лишь тот, кто убил,
Дед нежностью нашу бабушку пленил.
Так продолжался род дедушки Юсси,
Об этом поведал дедушкин секретный мешочек.

Куда ни глянь, он не на той стороне,
Наш дед не приемлет насилия.
Не хочет ходить в рубашке с финским львом,
Так родину из-под ног уводят, детка.
Боже, как его осуждало окружение,
Не помогали красивые слова и даже Шанель №5.
К крайне правым не ведёт путь Юсси,
Его заклеймил дедушкин секретный мешочек.

Не знаю, сколько я витал в своих мыслях,
Это воспоминание сняло пелену с моих глаз.
Чудак дед или нет, мне всё равно,
Для меня он — другой молодой человек.
Так я размышлял, пока не покинул чердак,
Теперь дедушкин секретный мешочек со мной.
И с гордостью, как имя Юсси,
Я тоже ношу дедушкин секретный мешочек.