Saye Roshan - Justina traduction en allemand

Saye Roshan

کناره پنجره نشستم منتظر
چقدر راه دوره و آیندم مبهمه
نگاهم خیره رو سنگ فرشای کوچس
تمام ذهنم اما درگیر و مختله
صدای مادرم تمومه باورم نگاه آخرم سکوت خواهرم
آخ چقدر سنگینه نگاهای خواستگار پیرم
من ترس دارم ازینکه کنارش بشینم
ولی من اونو یه راه نجات دیدم
باید ازین زندان رفت پدر و برادرم نگهبانه زندانن
مادرم تمام جوونیش پایمال شد
از همون 13سالگی پا به ماه شد
پدرم یه جوونه عصبیه20ساله بود
که منو مادرمو مثله پولاش لیست داده بود
نگاهش حریص رو زنایی که رنگ دارن میخندن
موهاشون پیداس و آزادانه میگردن
مادرم اما همیشه پنهان بود تو سیاهیه چادرش که حس یه زندان بود
زور بود، بهشت دروغ بود
تا وقتی برادرم مثله پدر نبود
تا وقتی سیلیاش رو صورت من نبود
بودم خواهرانه عاشقش بودم
اما کینه هام جمع شدن کیسه ی زهر شدن و من تبدیل به عقرب شدم
چقدر فکر کردم به فرار ازین جهنم
ولی تحمل نداشتم بهم بگن یه هرزم
بترسم از آدما و بهم بخندن
ندونن از زندگیمو بهم بگن بد
دنیا تنگ شده برام نفس سخت شده برام
جایی که من میشم داراییه شخصی
جایی که بهم میگن باید ترسید
محو بشی خودتو گم کنیو مرد بشی جایی که فقط تنم
آدم نیستم جایی که عقب نرم راحت نیسمتم
نمیشه از اثر پروانه ای حرف زد
از کرم چالها و گذشتها دم زد
تا کی باید برای من موعضه کنن
من غرق بشم تا بقیه معجزه کنن
تا کی لبامو ببندم و داد نزنم تا کی نیازمو خفه کنم جار نزنم
تا کی بخندن بهم و منم تایید کنم
تا کی بشینمو رویاهامو تبعید کنم
تا کی عشق بدم خیانت پس بگیرم
تا کی پنهان شم از ترس نر بمیرم
نه نمیخوام شبامو کنار این پیرمرد صب کنم
من میخوام عاشق شم با دنیا صلح کنم
میجنگم برای حقام که ناحق شد میجنگم برای دنیام باور کن

Heller Schatten

Ich sitze am Fenster und warte
Wie weit der Weg ist und meine Zukunft ist ungewiss
Mein Blick starrt auf das Pflaster der Gasse
Aber mein ganzer Geist ist beschäftigt und verwirrt
Die Stimme meiner Mutter, mein ganzer Glaube, mein letzter Blick, das Schweigen meiner Schwester
Ach, wie schwer wiegen die Blicke meines alten Freiers
Ich habe Angst davor, neben ihm zu sitzen
Aber ich sah ihn als einen Ausweg
Ich muss aus diesem Gefängnis fliehen, mein Vater und mein Bruder sind die Wärter
Die ganze Jugend meiner Mutter wurde zertreten
Schon mit 13 wurde sie schwanger
Mein Vater war ein nervöser 20-jähriger Jugendlicher
Der meine Mutter und mich wie sein Geld aufgelistet hatte
Sein Blick war gierig auf Frauen, die Farbe tragen, die lachen
Deren Haare sichtbar sind und die frei herumlaufen
Meine Mutter aber war immer verborgen in der Schwärze ihres Tschadors, der sich wie ein Gefängnis anfühlte
Es war Zwang, das Paradies war eine Lüge
Solange mein Bruder nicht wie mein Vater war
Solange seine Schläge nicht auf meinem Gesicht waren
Ich liebte ihn schwesterlich
Aber mein Groll sammelte sich, wurde zu einem Giftsack, und ich verwandelte mich in einen Skorpion
Wie oft dachte ich daran, aus dieser Hölle zu fliehen
Aber ich ertrug es nicht, dass sie mich eine Schlampe nennen
Dass ich Angst vor den Leuten habe und sie über mich lachen
Dass sie mein Leben nicht kennen und mich schlecht nennen
Die Welt ist eng geworden für mich, das Atmen fällt mir schwer
Ein Ort, an dem ich zu persönlichem Eigentum werde
Ein Ort, an dem man mir sagt, ich müsse Angst haben
Unsichtbar werden, dich selbst verlieren und versteinern, ein Ort, wo nur mein Körper zählt
Ich bin kein Mensch, an einem Ort, wo ich nicht zurückweichen kann, ich habe keine Ruhe
Man kann nicht vom Schmetterlingseffekt sprechen
Von Wurmlöchern und Vergangenheiten reden
Wie lange sollen sie mir noch predigen?
Soll ich ertrinken, damit andere Wunder wirken können?
Wie lange soll ich meine Lippen verschließen und nicht schreien? Wie lange mein Bedürfnis unterdrücken und nicht verkünden?
Wie lange sollen sie mich auslachen und ich zustimmen?
Wie lange soll ich dasitzen und meine Träume verbannen?
Wie lange soll ich Liebe geben und Verrat zurückbekommen?
Wie lange soll ich mich verstecken aus Angst vor Männern und sterben?
Nein, ich will meine Nächte nicht neben diesem alten Mann verbringen
Ich will mich verlieben, mit der Welt Frieden schließen
Ich kämpfe für meine Rechte, die zu Unrecht wurden, ich kämpfe für meine Welt, glaub mir