Paroles et traduction KSU - Głupawica

Kiedy wszystko się wali i kończy się świat,
A depresja zamraża jak zima
Kiedy wszyscy są obcy i warczą jak psy,
Martwa rozpacz ogłupia i spina
Ani kroki do przodu, stary
Sztandar jak strzęp, Wielskie słowa brzmią pusto jak kpina
Oczy nie chcą już płakać, widać że szkoda im łez,
A deprechy nie można zatrzymać

Gdzie podziałem drogę własną i wbiegłem na ścieżki kręte?
Czemu nie wiem co jest prawdą, czemu wpadłem w krąg zaklęty?
Porzuciłem drogę własną i wracam na ścieżki kręte
Zapomniałem co jest prawdą i stoję w kręgu przeklętym

Te straszliwe decyzje, które trzeba pchnąć,
W sprawach błahych, nudnych i zwykłych
Wszyscy bliscy są obcy, wrogowie to zło,
Jak tu uciec, odpłynąć lub zniknąć?
Nie odejdę w nieznane, nie wtopię się w tło,
Czy odwaga jest gorsza od śmierci?
Płynę z moją depresją, szarą rzeką bez dna,
Przez bezradność, obłudę i śmieszność

Gdzie podziałem drogę własną i wbiegłem na ścieżki kręte?
Czemu nie wiem co jest prawdą, czemu wpadłem w krąg zaklęty?
Porzuciłem drogę własną i wracam na ścieżki kręte
Zapomniałem co jest prawdą i stoję w kręgu przeklętym

Dobranoc nadchodzi mrok
Okrywa dobro i zło
Dobranoc króluje mrok
Umarły radość i złość

Gdzie podziałem drogę własną i wbiegłem na ścieżki kręte?
Czemu nie wiem co jest prawdą, czemu wpadłem w krąg zaklęty?
Porzuciłem drogę własną i wracam na ścieżki kręte
Zapomniałem co jest prawdą i stoję w kręgu przeklętym

Когда все рушится и мир заканчивается,
И депрессия замерзает, как зима
Когда все чужие и рычат, как собаки,
Мертвое отчаяние оглушает и закручивает
Ни шагу вперед, чувак
Знамя как клочок, великие слова звучат пусто, как насмешка
Глаза больше не хотят плакать, видно, что им жалко слез,
И депрессию нельзя остановить

Где я разделил свой путь и выбежал на извилистые тропы?
Почему я не знаю, что правда, почему я попал в заколдованный круг?
Я оставил свой путь и вернулся на извилистые пути
Я забыл, что правда, и стою в проклятом круге

Эти ужасные решения, которые нужно подтолкнуть,
В делах пустяковых, скучных и обыденных
Все близкие чужды, враги-зло,
Как здесь убежать, уплыть или исчезнуть?
Я не уйду в неизвестность, не смешусь с фоном,
Разве мужество хуже смерти?
Я плыву с моей депрессией, серой рекой без дна,
Беспомощностью, лицемерием и нелепостью

Где я разделил свой путь и выбежал на извилистые тропы?
Почему я не знаю, что правда, почему я попал в заколдованный круг?
Я оставил свой путь и вернулся на извилистые пути
Я забыл, что правда, и стою в проклятом круге

Спокойной ночи наступает тьма
Он покрывает добро и зло
Спокойной ночи царит тьма
Мертвая радость и гнев

Где я разделил свой путь и выбежал на извилистые тропы?
Почему я не знаю, что правда, почему я попал в заколдованный круг?
Я оставил свой путь и вернулся на извилистые пути
Я забыл, что правда, и стою в проклятом круге