Paroles et traduction Kaczor feat. PIH, The Returners & Paluch - Kiepski żart

Kiepski żart

To dla tych miast i tych murów
Ich niejasnych konturów, gdzie trwa wyścig wśród szczurów.
My turyści w tym zgiełku, prywatnym piekiełku
Kto królową w tym ulu.
Zdrowo tak, rozsądkowo, wciąż tłumimy emocje
Bardziej głową niż sercem radził ktoś wielokrotnie.
Inny nie szczerze, kadził, przegrał sromotnie
Wrócił od kogo, nie chciał pójść własną drogą.
Kiedy dotknie cię prawdziwa niemoc wyjścia szukaj
Zmokniesz, po dobę deszczu to też nauka
Bywa błogo, lecz zazwyczaj jest po prostu ciężko
Tu złowrogo, na co dzień umiera człowieczeństwo.
Ważne jest tu i teraz to przekleństwo jest z nami
Najtrudniejszy egzamin zdajesz między blokami
Gdzie codzienność wciąż mami, straszy paragrafami
I twój los w obcych dłoniach, tracisz grunt pod stopami.

Wielkich miast, dziwnych miast
Szarych miast, dzień powszedni z czasem.
Zmieniasz czas w kiepski żart
W obce dłonie składasz.

Proszę się zatrzymaj, wysadź mnie tutaj
Chciałbym to przemyśleć, przejdę drogę z buta.
Uwięziony na ostatnim piętrze, przeklęte gniazdo
W ciężkiej gorączce gmera w pasy prześcieradło.
W tunelu światło już nie jest inspiracją
Ciemność wypycha siłą na balkon.
Wiem, ją raniłem, anioł wśród demonów pękł
Kiedy spadł spod jej powiek, uciekały łzy.
Los ordynarnie rozsmarował Cię na cienko
To był syntetyczny Bóg, syntetyczne piękno.
Porzucenia piekło, krzyk samotności
Patrze na stracony świat przez zamknięte oczy.
Wszystko co przeszłe, opłakane w skutkach
Serce bezpowrotnie bardziej zimne jest niż wódka
Życie bez uczuć, kiepski żart
Rzeczywistość zagubionych ludzi martwych miast.

Wielkich miast, dziwnych miast
Szarych miast, dzień powszedni z czasem.
Zmieniasz czas w kiepski żart
W obce dłonie składasz.

Kiepski żart, nigdy nie byłem jego fanem
Osiedla jak stadiony pełne niemych kiboli
Życie potrafi być jak marny stand-up'er
W ulewie daje zestaw dziurawych parasoli.
Widzimy więcej i to w cale nie jest dar
Brodzę w syfie z wymiocin ludzkich życiorysów.
Tu równy start, to kiepski żart
Z naszych podwórek nie ma w planie miast dla turystów.
Schowaj aparat, nie chcemy być na kliszach
Szczerych uśmiechów nie uda Ci się schwytać.
Dla dyktafonów zostaje tylko cisza
To nie historie na rubrykę w czasopismach.
Choć nasze płyty zdobią stare meblościanki
To nie stoimy w szeregu celebrytów
Nasze życie obciąża nasze barki
Jebany prime time zostawiamy dla komików.

Bad Joke

For these cities and these walls
Their vague contours, where the race is amongst rats.
We are tourists in this hustle, a private hell
Who is the queen in this hive.
Healthy, yes, sensibly, we still stifle emotions
More with the head than the heart someone advised many times.
Another insincerely, praised, lost shamefully
Came back from someone, did not want to go his own way.
When true powerlessness touches you, look for a way out
You will get wet, after a day of rain that is also a lesson
Sometimes blissful, but usually it is simply hard
Here sinister, humanity dies every day.
What is important is here and now this curse is with us
You take the hardest exam between the blocks
Where everyday life still entices, scares with paragraphs
And your fate in strange hands, you lose ground under your feet.

Of the big cities, strange cities
Gray cities, an ordinary day with time.
You turn time into a bad joke
You put in foreign hands.

Please stop, let me off here
I would like to think about it, I will walk the way on foot.
Trapped on the last floor, a cursed nest
In a severe fever, he fumbles with the sheet.
In the tunnel, the light is no longer an inspiration
Darkness pushes out onto the balcony by force.
I know, I hurt, an angel among broken demons
When it fell from under her eyelids, tears escaped.
Fate spread you out thinly like a vulgar
That was a synthetic God, synthetic beauty.
The hell of abandonment, the cry of loneliness
I look at the lost world through closed eyes.
All that has passed, mourned in the consequences
The heart is irrevocably colder than vodka
Life without feelings, a bad joke
The reality of lost people in dead cities.

Of the big cities, strange cities
Gray cities, an ordinary day with time.
You turn time into a bad joke
You put in foreign hands.

Bad joke, I was never a fan of it
Estates like stadiums full of silent football hooligans
Life can be like a lousy stand-up comedian
In the downpour, it gives a set of leaky umbrellas.
We see more and it is not a gift at all
I wade in the filth of human lives vomit.
Here an equal start is a bad joke
No city plans for tourists come from our yards.
Hide the camera, we do not want to be on film
You will not be able to capture sincere smiles.
Only silence remains for tape recorders
These are not stories for a column in magazines.
Although our records adorn old furniture walls
We do not stand in line with celebrities
Our life weighs on our shoulders
We leave the crazy prime time for comedians.