Paroles et traduction Kajman feat. Medium - Dzieci

Dzieci

Ref. Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
że to jest nasz dom

Dzieci. Godzinami bawią się w podchody z psami,
Już nie jeżdżą na rowerach lecz jumanymi furami.
Chcą być rycerzami nocy, ale nie Robinami
Nie chcą być parobkami za tysiąc złoty z groszami.
Dzieci, ej czy mam ich winić?
Że w TV widzą piękną przez które, są bardziej chciwi?
Ich matki nie mają na opłaty, w serialach koją stres,
A dzieciaki co noc gdzieś przelewają swoją krew.
Podobno ten co nie miał chce dwa razy bardziej,
One widzą w tym rzemiosło, chcą Iphone′a na kartę,
Najnowsze kolekcje Tomiego, tatuaże.
Te dzieciaki myślą prosto, idą za złym przykładem.
Jestem dowodem, że nie zawsze
Identyfikuję się z tym miastem, gdzie masa kasy pragnie,
Gdzie dzieciaki sprowadzają na parter.
Reguły są takie: dawaj hajs, ja schowam kastet.

Ref. Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
że to jest nasz dom

To dzieci tych metropolii w niewoli agresji i zła,
żyją jakby miało nie być jutrzejszego dnia.
Przedstawienie - gra trwa. Życie losy gmatwa, niełatwa
Jest egzystencja w klatkach, betonowych matniach.
To galimatias, widzę go co dnia.
Tu litość nie jest modna, litość to zbrodnia mówi napis na murze.
Jak wilk w owczej skórze czai się gdzieś nadzieja na zmiany.
Czy potrwa to dłużej, czy też naszym potomkom coś damy?
Tą lepszą przyszłość? W tunelu światło,
By kilkuletnie dziecko nie szło za w sztok pijaną matką.
Szok tą gadką wzbudzę. Nie niestety, choć chciałbym,
Już dawno się nie łudzę, widzę czarno białe barwy.
Jest jeszcze czerwień - kolor przemocy i walki.
Dzieciaki mrocznych podwórek żyjących, lecz jakby martwi.
Martwisz się tą sytuacją? Czy przymykasz oczy?
Ulica ma ścieżki, po których sam diabeł kroczy, skurwysynu.

Ref. Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
że to jest nasz dom

Nie mają na to wpływu, w której rodzinie się rodzą,
Choć nie ma lekko, z dumą mówią skąd pochodzą
Bez narzekania, oni nie czują się lepsi,
Choć pierwsze w życiu kroki stawiali przez pinezki.
Musieli być dorośli w wieku kilkunastu lat,
Dla nich to rzeczywistość, a dla Ciebie straszny świat.
Nie chcą wiele jeść, pić i przeżyć,
A z drugiej strony krzywdzone hajsem bananowe dzieci
Z prywatnych szkół i z osiedli strzeżonych
Produkty swoich starych wyobraźni pozbawionych.
Bękarty hajsu znają życie tylko z książek,
Chcą mieć, brać i kupować, wydawać forsę.
Kto ma lepiej? Jako widz temat oceń.
I gdzie byłeś ty jako mały chłopiec?
Sam jestem ojcem i wiem kurwa jedno
Wartości nie kupisz nawet najdroższą monetą.

Niełatwa jest egzystencja

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
że to jest nasz dom

Children

Chorus: Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
that this is our home

Children. They play hide and seek with dogs for hours,
They no longer ride bikes but stolen cars.
They want to be knights of the night, but not Robin Hoods
They don't want to be farmhands for a thousand zlotys and pennies.
Children, hey, should I blame them?
That they see beauty on TV that makes them more greedy?
Their mothers can't afford the bills, they soothe stress in soap operas,
And the kids spill their blood somewhere every night.
They say the one who had nothing wants twice as much,
They see a craft in this, they want an iPhone on a prepaid card,
The latest Tommy collections, tattoos.
These kids think straight, they follow a bad example.
I am proof that it's not always the case
I identify with this city, where a mass of money craves,
Where kids bring down to the ground.
The rules are: give me the money, I'll hide the brass knuckles.

Chorus: Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
that this is our home

These are the children of these metropolises in the captivity of aggression and evil,
They live as if there were no tomorrow.
The show - the game goes on. Life complicates destinies, not easy
Is existence in cages, concrete traps.
It's gibberish, I see it every day.
Here pity is not fashionable, pity is a crime, says the writing on the wall.
Like a wolf in sheep's clothing, hope for change lurks somewhere.
Will it last longer, or will we give something to our descendants?
This better future? Light in the tunnel,
So that a few-year-old child does not follow a drunk mother.
I'll shock you with this talk. Not unfortunately, although I would like to,
I haven't been under any illusions for a long time, I see black and white colors.
There is also red - the color of violence and struggle.
Kids of dark backyards living, but as if dead.
Are you worried about this situation? Or do you close your eyes?
The street has paths on which the devil himself walks, you son of a bitch.

Chorus: Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
that this is our home

They have no influence on which family they are born into,
Although it's not easy, they proudly say where they come from
Without complaining, they don't feel better,
Although they took their first steps through thumbtacks.
They had to be adults at the age of several,
For them it's reality, and for you it's a scary world.
They don't want much to eat, drink and survive,
And on the other hand, banana children hurt by money
From private schools and guarded estates
Products of their parents' imaginations.
Bastards of money only know life from books,
They want to have, take and buy, spend money.
Who is better off? As a viewer, judge the topic.
And where were you as a little boy?
I am a father myself and I know one thing, damn it
You can't buy values ​​even with the most expensive coin.

Existence is not easy

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
that this is our home