Paroles et traduction Kajman - Dzieci

Dzieci

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Dzieci. Godzinami bawią się w podchody z psami,
Już nie jeżdżą na rowerach lecz jumanymi furami.
Chcą być rycerzami nocy, ale nie Robinami
Nie chcą być parobkami za tysiąc złoty z groszami.
Dzieci, ej czy mam ich winić?
Że w TV widzą piękną przez które, są bardziej chciwi?
Ich matki nie mają na opłaty, w serialach koją stres,
A dzieciaki co noc gdzieś przelewają swoją krew.
Podobno ten co nie miał chce dwa razy bardziej,
One widzą w tym rzemiosło, chcą Iphone'a na kartę,
Najnowsze kolekcje Tomiego, tatuaże.
Te dzieciaki myślą prosto, idą za złym przykładem.
Jestem dowodem, że nie zawsze
Identyfikuję się z tym miastem, gdzie masa kasy pragnie,
Gdzie dzieciaki sprowadzają na parter.
Reguły są takie: dawaj hajs, ja schowam kastet.

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Jedziemy z tym.
To dzieci tych metropolii w niewoli agresji i zła,
Żyją jakby miało nie być jutrzejszego dnia.
Przedstawienie - gra trwa. Życie losy gmatwa, niełatwa
Jest egzystencja w klatkach, betonowych matniach.
To galimatias, widzę go co dnia.
Tu litość nie jest modna, litość to zbrodnia mówi napis na murze.
Jak wilk w owczej skórze czai się gdzieś nadzieja na zmiany.
Czy potrwa to dłużej, czy też naszym potomkom coś damy?
Tą lepszą przyszłość? W tunelu światło,
By kilkuletnie dziecko nie szło za w sztok pijaną matką.
Szok tą gadką wzbudzę. Nie niestety, choć chciałbym,
Już dawno się nie łudzę, widzę czarno białe barwy.
Jest jeszcze czerwień - kolor przemocy i walki.
Dzieciaki mrocznych podwórek żyjących, lecz jakby martwi.
Martwisz się tą sytuacją? Czy przymykasz oczy?
Ulica ma ścieżki, po których sam diabeł kroczy, skurwysynu.

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Kajman K2 taa
Nie mają na to wpływu, w której rodzinie się rodzą,
Choć nie ma lekko, z dumą mówią skąd pochodzą
Bez narzekania, oni nie czują się lepsi,
Choć pierwsze w życiu kroki stawiali przez pinezki.
Musieli być dorośli w wieku kilkunastu lat,
Dla nich to rzeczywistość, a dla Ciebie straszny świat.
Nie chcą wiele jeść, pić i przeżyć,
A z drugiej strony krzywdzone hajsem bananowe dzieci
Z prywatnych szkół i z osiedli strzeżonych
Produkty swoich starych wyobraźni pozbawionych.
Bękarty hajsu znają życie tylko z książek,
Chcą mieć, brać i kupować, wydawać forsę.
Kto ma lepiej? Jako widz temat oceń.
I gdzie byłeś ty jako mały chłopiec?
Sam jestem ojcem i wiem kurwa jedno
Wartości nie kupisz nawet najdroższą monetą.

Dzieci.

Niełatwa jest egzystencja

Ulice - piekło,
Tu spadasz na dno.
A ja wiem jedno,
Że to jest nasz dom.

Children

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.

Children. They play hide-and-seek with dogs for hours,
They no longer ride bikes but stolen cars.
They want to be knights of the night, but not Robin Hoods
They don't want to be servants for a thousand zlotys and pennies.
Children, hey, should I blame them?
That on TV they see beauty that makes them more greedy?
Their mothers can't afford bills, they find solace in TV shows,
And the kids spill their blood somewhere every night.
They say the one who had nothing wants it twice as much,
They see it as a craft, they want a prepaid iPhone,
The latest Tommy collections, tattoos.
These kids think straight, they follow a bad example.
I'm proof that it's not always the case,
I identify with this city, where a mass of money desires,
Where kids bring others down.
The rules are: give me the cash, I'll hide the brass knuckles.

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.

Let's go with this.
These are the children of these metropolises, captive to aggression and evil,
They live as if there were no tomorrow.
The show - the game continues. Life tangles destinies, it's not easy
Existence in cages, concrete traps.
It's gibberish, I see it every day.
Here pity is not fashionable, pity is a crime, says the writing on the wall.
Like a wolf in sheep's clothing, hope for change lurks somewhere.
Will it last longer, or will we give something to our descendants?
This better future? Light in the tunnel,
So that a few-year-old child doesn't follow a drunk mother.
I'll shock you with this talk. Unfortunately not, although I would like to,
I stopped having illusions a long time ago, I see black and white colors.
There is also red - the color of violence and struggle.
The kids of dark backyards, alive but as if dead.
Are you worried about this situation? Or are you closing your eyes?
The street has paths where the devil himself walks, motherfucker.

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.

Kajman K2 yeah
They have no influence on which family they are born into,
Although it's not easy, they proudly say where they come from
Without complaining, they don't feel better,
Although they took their first steps through thumbtacks.
They had to be adults at the age of fifteen,
For them it's reality, and for you it's a scary world.
They don't want much, to eat, drink and survive,
And on the other hand, banana kids abused by money
From private schools and guarded estates
Products of their parents' imaginations deprived.
Bastards of money know life only from books,
They want to have, take and buy, spend money.
Who's better off? As a viewer, judge the topic.
And where were you as a little boy?
I am a father myself and I know one thing for sure,
You can't buy values even with the most expensive coin.

Children.

Existence is not easy

Streets - hell,
Here you fall to the bottom.
And I know one thing,
That this is our home.