Historia - Kaliber 44 traduction en anglais

Historia

To nie kolejny numer o tym, że jest luzik
I że zbyt wygodnie mi sie leży żeby wyjść na ludzi
Ani nie o tym, że jest piątek
I nie idę jutro do roboty bo pewnie gram koncert
Ani że lubię dziewczyny
Bo choć istotnie tak jest, dwie córki to niezły wynik
Ani że popijam browar
No bo kiedy go popijam to mi trudno jest rapować
To nie wspomnienia są z domówek
Takich pełnych używek - ja używam tylko nówek!
Ani nie z ostatniego grilla
Wtedy urwał mi się - ale wina była tego TIRa!
Nie będzie też o kasie, za nic!
O pieniądzach się nie mówi między gentelmenelami
O samochodach to tym bardziej
Tutaj jeździ autobusem tylko prawdziwy twardziel
I o miłości też nie będzie choć wiedz, że
Serce to mój ulubiony mięsień
Nie będę też się o nic spinał
Kręcę całkowicie pozytywny klimat
My tu sobie gadu gadu
A refren zbliża się i trzeba spieprzać, dziadu!
I tak już trochę przeciągałem
"O czym zwrotkę piszesz, dAb?"
Zapomniałem

Nie musisz wierzyć mi na słowo, sam to sprawdź
Co czujesz kiedy ruszasz tą drogą, której końca brak? Czy strach?
Czy może raczej rodzaj euforii, której uwolnienie
Przylepić szczęście wreszcie pozwoli do historii Twej jak klej

Podpaliłem kontynent, zatopiłem nie te wyspy
Po to by znaleźć koniczyny krzak czterolistny
Delektować się słodkim winem kalifornijskim
I nadać szczęściu imię z moim nazwiskiem
Strach zostawiłem w tyle, i nie za zyskiem
Ruszyłem na spacer po linie nad blokowiskiem
A życie nie jest lepsze, ani gorsze od naszych marzeń -
Jest zupełnie inne!
Z moim stażem na scenie, tatuażem na nadgarstku
Wtopiony w otoczenie ośmiu milionów mieszkańców
Patrzyłem jak codziennie nowi, na linii startu
Ustawiają się gotowi do wyścigu chartów
Co Ty robisz? Cały chodnik chodzi jak w zegarku
Ja to czasem lubię robić za tłum
Nie obchodzi mnie wtedy którędy i kiedy
Żadne konkrety, żadnej kawy-ławy, kart na stół
I tak zaczynam dzień pierwszy mojego życia reszty
Które jak butelki - w górę, w dół
Której końca brak - jestem tu!

Nie musisz wierzyć mi na słowo, sam to sprawdź
Co czujesz kiedy ruszasz tą drogą, której końca brak? Czy strach?
Czy może raczej rodzaj euforii, której uwolnienie
Przylepić szczęście wreszcie pozwoli do historii Twej jak klej

History

This isn't another song about how things are chill
And how I'm too comfortable lying around to go out and socialize
Nor is it about how it's Friday
And I'm not going to work tomorrow 'cause I'm probably playing a gig
Nor about how I like girls
Because even though that's true, two daughters is a pretty good score
Nor about how I'm sipping a beer
Well, because when I'm sipping it, it's hard for me to rap
These aren't memories from house parties
Full of used stuff - I only use brand new things!
Nor from the last barbecue
That's when I blacked out - but it was the truck's fault!
It won't be about money, not at all!
Gentlemen don't talk about money
About cars even more so
Only a real tough guy takes the bus here
And it won't be about love either, although know that
The heart is my favorite muscle
I won't be stressing about anything either
I'm spinning a completely positive vibe
We're just chit-chatting here
And the chorus is coming up, gotta run, dude!
I've already dragged it on a bit
"What are you writing the verse about, dAb?"
I forgot

You don't have to take my word for it, check it out yourself
What do you feel when you set off on this road with no end? Is it fear?
Or maybe a kind of euphoria, whose release
Will finally allow happiness to stick to your history like glue

I set a continent on fire, sank the wrong islands
Just to find a four-leaf clover bush
To savor sweet Californian wine
And give happiness a name with my last name
I left fear behind, and not for profit
I went for a walk on a tightrope over the housing estate
And life is not better, nor worse than our dreams -
It's completely different!
With my stage experience, tattoo on my wrist
Blended into the surroundings of eight million inhabitants
I watched as every day new ones, at the starting line
Line up ready for the rat race
What are you doing? The whole sidewalk moves like clockwork
I sometimes like to pretend to be the crowd
Then I don't care where or when
No specifics, no coffee-table talks, no cards on the table
And so I begin the first day of the rest of my life
Which, like bottles - up, down
With no end - I'm here!

You don't have to take my word for it, check it out yourself
What do you feel when you set off on this road with no end? Is it fear?
Or maybe a kind of euphoria, whose release
Will finally allow happiness to stick to your history like glue