Paroles et traduction Kanove - Vaat

Vaat

Onlara cennet vaat edildi
Bana vaat edilen kandi
Gözüm görmek istedi
bir tek huzur bulanıktı
Silik değil, yanıtsız dualarla doldu
Bağrımın duvarlarında mıhladığımsa
Yokluğundu duydum onu,
Yazgının süvarisi
Tunç ve ateşten bir vadi
Göğsüm unutulanlar
Orda ağlar çakşırımı ve düşünür

Gölgesizleşen bi gövde için
Dünya yitirmiştir şarkısını

Bana yalanlar öğret
Çünkü zapt edilmiyor
Yaşam el yordamıyla
Böcekler yormuyor beni
ev hapsinde hepsi en çok da ben
bir cezaya muhtacım neden?
onlara vaadin ekin
onlara vaadin hep iyiydi
bütün akşamlara bütün seçenekler
düşler en sonunda bi orman belirdi
savruldum bi şaman dönerken niçin ölümü özlemem?

Ruhun çaresi yok,
Artık bir vaade inancım da
genç bi şairin veremli saati
Sonbaharda hayalet ordusuyla,
Ozanlık damgasıyla savaşıyorum,
Dost da değilim düşman da

Ne yazsam sonu ölümün lafzıyla bitmek için çırpınır,
Ne yazsam ben yokum
Onda isimler gövertirler
Kelimeler de var olur bi gün
Bu belki çam kokan gözyaşın kadar değerli nedense ben ağaçta
Yarını düşledim düşündüğün gibiydi kahrım
muhtemel sonu son kez olsun,
O dağları hatırlat bana son kez olsun,
Ölüm lavtanı çal, gülümse

Ruhun çaresi yok,
Artık bir vaade inancım da
Genç bi şairin veremli saati sonbaharda hayalet ordusuyla,
Ozanlık damgasıyla savaşıyorum
dost da değilim düşman da

Promise

They were promised paradise
I was promised you, my love, and you lied
My eyes longed to see
Only a blurry peace
Not faint, but filled with unanswered prayers
What was nailed to the walls of my heart
Was your absence, I felt it then,
The horseman of fate
A valley of bronze and fire
My chest, the forgotten things
There my lightning weeps and thinks

For a body without a shadow
The world has lost its song

Teach me lies, my love
Because life can't be grasped
By touch alone
Insects don't bother me
Under house arrest, they all are, especially me
I need a punishment, why?
Sow your promise to them
Your promise to them was always good
For all evenings, all options
Finally, a forest appeared in my dreams
I was tossed around, a shaman spinning, why should I long for death?

There's no cure for the soul,
Nor any faith in a promise anymore
A young poet's consumptive clock
In autumn, with a ghost army,
I fight with the mark of a poet,
Neither friend nor foe

Whatever I write struggles to end with the word death,
Whatever I write, I am not there
Names fester in it
Words will also exist one day
This is perhaps as precious as a pine-scented tear, for some reason I'm in the tree
I dreamed of tomorrow, it was just as you thought, my grief
The probable end, let it be the last time,
Remind me of those mountains one last time,
Play your death lava, smile

There's no cure for the soul,
Nor any faith in a promise anymore
A young poet's consumptive clock in autumn with a ghost army,
I fight with the mark of a poet
Neither friend nor foe