Paroles et traduction Kanove - Vahiy 2:10

Vahiy 2:10

Eskilere övgü
Eski olan yeni ölgüne ikilem
Itilen bir kenara
Elohim'in dönüp bakmadığıyım, hep elem
Eli lema şevaktani bir neden?
Yok hiç yeniden dene yok değişen
Kesin diyemem yaraları deşeceğim
Niçin bağlıyım ben hiçliğine derinden?
Işık değil beni şavkından ayıran

Hayatım ikilem dumuzi gibi
Yerin altındayım ve yeryüzünde gezerim
Huzur varış noktasına kalan iki üç saat
Dokuz gibi oyuk otuz kanlı para ile inat
Bulantılar sivri bir çığlık gibi yakın
Ve esrik olmalarsa yaşamak gibi uzak
Beni bırakmanı kendi acizliğime hiç istemedim
Dirildiğime Lazarus gibi sevinemedim

Uzak benim olan bana her şey
Senin olan senin değil ki
Kime ait bugün her şey?
Neredesin sen ki?

Hüzün benim baştan beri içimde
Isyan benim baştan beri içimde
Anıları yakıyorum ve şimdi
Ay vakti şapelin önünde

Revelation 2:10

Praise to the ancients
The old versus the new, a dilemma of demise
Pushed aside
I am the one Elohim doesn't look back at, always in sorrow
Eli lema shevaktani, a reason?
There's no trying again, nothing changes
I can't say for sure, but I will tear open the wounds
Why am I deeply attached to your nothingness?
It's not the light that separates me from its radiance

My life is a dilemma, like Dumuzi
I'm underground and I walk on the earth
Peace is two or three hours away from the destination
At nine, the hollow, thirty bloody coins and defiance
Nausea, close like a sharp scream
And distant like living, unless intoxicated
I never wanted you to leave me to my own helplessness
I couldn't rejoice in my resurrection like Lazarus

Everything that is mine is far from me
What is yours is not yours
To whom does everything belong today?
Where are you?

Sorrow has been within me from the beginning
Rebellion has been within me from the beginning
I'm burning the memories and now
Moon time, in front of the chapel