Paroles et traduction Kaveh Yaghmaei - Koucheh

Koucheh

یه کوچه عاشقه دیوونه های دوره گردش بود
هزارتا جای پا روی تنه زخمی و سردش بود
چشماش از گریه ها و خنده های عابرا پر یود
دله غمگینش از نامردی های شهر دلخور بود
همه دور و همه سرد و همه تسلیم و بی آزار
نفس گیر شبه آه و شب بغض و شب رفتن
دلیل حالشو باید بپرسه از کدوم شب گرد
که بفهمه توو کدوم حادثه آرامشو گم کرد
خیال میکرد آهش رو دله برجا اثر داره
میخواد بالا بره از تیره برقا ماهو برداره
ولی افسوس نمستونه پریشون حال و خسته
یه کوچه که نمیدونسته تمام عمر بن بسته
شناسنامش با رنگه آبیه روشن رو دیواره
هنوزم از قرار آدما خیلی خوب خبر داره
دلش میخواست تمام آدامای رفته برگردن
نمیخواست اما حتی اسمشم مردم عوض کردن
چشاش سرخ از بی خوابی از آواره بی تابی
یه عکسه زخمیه رو دیوارش
از یه پروانه ی دیبا
هوای گم شدن تو شعله ی رگبار دلتنگی
شوق مصون خندین با یه بازنده ی خوشحال
خیال میکرد آهش رو دله برجا اثر داره
میخواد بالا بره از تیر برقا ماهو برداره
ولی افسوس نمیتونه پریشون حاله و خسته
یه کوچه که نمیدونسته تمام عمر بن بسته
ستون پشته ستون سایه نشسته توو سکوت شهر
توی قابه یه دریچه شکسته نور و میبینه
ستاره تا ستاره شعله ی دنباله داره غم
داره دنیاشو میسوزونه و میگن زندگی اینه
توو این لحظه توو این ساعت توو این سردی توو این وحشت
تنه خاکیشو گم کرده توی فصلای بی رنگی
که پشت کوه خالی میشه با این مردم سنگی
داره ابرا رئ آتیش میزنه با آه دلتنگی
خیال میکرد آهش رو دله برجا اثر داره
میخواد بالا بره از تیر برقا ماهو برداره
ولی افسوس نمیتونه پریشون حاله و خسته
یه کوچه نمیدونسته تمام عمر بن بسته
شب و رویایه رفتن و رسیدن و قرار
شب و صدای ناقوس دعوت حسرت فرار
شبای کوچه نفس بریده که زنجیره پاهاش
شب و کوچه ای که چیزی ندیده چشاش جز دیوار

Alley

An alley infatuated with the surrounding lunatics
A thousand footprints upon its battered and cold body
Its eyes filled with the tears and laughter of passersby
Its sorrowful heart resentful of the city's treachery
Everyone around, impassive and resigned
A suffocating night of sighs, choking sobs, and departures
Seeking answers from the night owls
To comprehend when it lost its tranquility
Believing its lamentations would leave an impression
Yearning to ascend beyond the gloomy lights and retrieve the moon
Yet, alas, exhausted and disconsolate
An alley, oblivious to its lifelong confinement
Its birth certificate, painted in azure, adorns the wall
A weathered observer of human rendezvous
Longing for the return of all who once graced its presence
Yet, even its name has been erased
Its eyes bloodshot from sleeplessness, consumed by restlessness
A wounded photograph adorns its wall
Of a vibrant butterfly
A yearning to dissolve amidst the flames of longing
A desire to laugh uncontrollably with a cheerful loser
Believing its lamentations would leave an impression
Yearning to ascend beyond the gloomy lights and retrieve the moon
Yet, alas, exhausted and disconsolate
An alley, oblivious to its lifelong confinement
Pillar upon pillar, shadows immersed in the city's hushed silence
A broken pane within a frame witnesses the light
Stars aligning, trailing a path of sorrow
Consuming its world in flames, they proclaim this is life
In this moment, in this hour, amidst the desolation and terror
Its earthen body lost in the colorless seasons
As the mountain crumbles, revealing these stony people
Its tears ignite the clouds with longing
Believing its lamentations would leave an impression
Yearning to ascend beyond the gloomy lights and retrieve the moon
Yet, alas, exhausted and disconsolate
An alley, oblivious to its lifelong confinement
Night holds dreams of departure, arrival, and promises
Night whispers the toll of a bell, inviting an escape filled with longing
The alley's nights, breathless, its legs shackled
Night and an alley whose eyes have seen nothing but walls