Hayırsız Evlat - Kayra traduction en anglais

Hayırsız Evlat

En başından itibaren hayırsız evlat

Mutsuz ailelerde renkler aynı yerden
Birbirinden ayrısıyla derdi aynı düşler
Yükselirken ufkumuzda kirli karlı günler
Parlıyor bir yerde son nefesler en derinden

Sular bulandı, hafızam yanıldı
Kimse görmeden çalındı ruhların bu bahtı
Sade bir törenle yumruklar bir an sıkıldı
Herkes orda kendi kavgasıyla başbaşaydı

Ben ne yaptım? Gördüklerime kandım
Paslı kafesler ve vicdanlar kuşattım, yanıldım
Daraldıkça daraldım ve kendi başıma kaldım
İğnelerle kazdığım kuyuyla karşılaştım

Ben yanılmasaydım elbet dönmiycekti dünya
İnancaktım öfkeler, gezen bütün suratlara
Topraklar bir damla ter düşünce korktuğunda
Mutsuz aileler belircek yanı başında

Mutsuz aileler belircek yanı başında
Ben yanılmasaydım elbet dönmiycekti dünya
Beni bir karlı günde gel ve burdan aldır
En başından itibaren hayırsız evlat

Gereksiz uykular ve şarkılarla kahrolanlar
Borcu harcı bitmeyen o bahtsız adamlar
Bir aile kavgasında ses çıkarmayan taraf
En başından itibaren hayırsız evlat

Hayırsız evlat, gündüzün nasıldır?
Beni bir karlı günde gel ve burdan aldır
Çok güzel bir sofra kur ve sonra beni uyandır
Töhmetlerini kaldır, beni olan bitenden arındır

Unuttur her şeyi, en başında kendini
Sanki doğmamış gibi o gizli hüznün hissi
Karşı arsa cuma günleri, hepsi bitti
Kimse sormayacak ki neydi isminin baş harfi?

Beni kafandan aniden çıkar, bu eve girme
Naftalinli paltolarla bol keder var o evde
Bir kez olsun, bir kez olsun lafımı dinle
Bari ne olur öyle bakma, güzünü izle

Mutsuz aileler belircek yanı başında
Ben yanılmasaydım elbet dönmiycekti dünya
Beni bir karlı günde gel ve burdan aldır
En başından itibaren hayırsız evlat

Renegade Son

The outcast son from the very outset

Unhappy families in drab, monotonous hues
Separated kindred spirits with shared woes
Our horizons clouded with dreary, snowy days
A final gasp of breath in the depths decays

Murky waters, my memory misled
Souls' fortunes stolen without a trace or tread
A simple ceremony, fists clenched in a fleeting rage
Each soul absorbed in their own private war's stage

What have I wrought? By illusions I was swayed
Rusty cages and guilty consciences I embraced, I strayed
Growing tighter, isolated and alone I remained
Confronted by the pit I'd dug with my own self-inflicted pain

Had I not erred, the world would not have spun
I'd have trusted the anger, every face I'd shun
When the earth trembles at a drop of sweat
Unhappy families will emerge, a looming threat

Unhappy families will emerge, a looming threat
Had I not erred, the world would not have spun
On a snowy day, come and retrieve me from this rut
The outcast son from the very outset

Those left shattered by needless sleep and song
Those hapless souls forever burdened by wrong
The silent party in a familial fight
The outcast son from the very outset

Outcast son, how fares your day?
On a snowy day, come and retrieve me from this rut
Set a sumptuous feast and gently rouse me from my slumber
Absolve me of blame, cleanse me from life's bitter encumber

Let us forget, starting with yourself
As if that hidden sorrow had never touched your shelf
On Fridays by the vacant lot, it all ceased
No one will inquire the initial of your deceased

Banish me from your thoughts, never darken my door
That house holds only mothballed coats and sorrow in store
For once, just once, heed my plea
Avert your gaze, let your eyes wander free

Unhappy families will emerge, a looming threat
Had I not erred, the world would not have spun
On a snowy day, come and retrieve me from this rut
The outcast son from the very outset