100 Jaar (Instrumentaal) - Kinderen Voor Kinderen traduction en russe

100 Jaar (Instrumentaal)

Meer dan 100 jaar geleden,
was je helemaal niet wijs,
als je zei dat onze aarde wel een rond zou kunnen zijn.
Toen werd je na gekeken en voor grapjas uitgemaakt,
als je zei dat wij ooit vliegen zouden gaan.

Maar kijk eens even rustig naar de wereld om je heen,
het beeld van nu, dat komt met dat van toen niet overeen.
We schieten satellieten naar Mercurius en Mars,
in een fabriek komt er geen mens meer aan te pas.

We winkelen op internet, we slapen op een waterbed,
we praten zonder woorden, want we pingen.

En over honderd jaar als ik niet meer besta,
dan boeken we vakantiereisjes rustig naar de maan,
dan flits je in een half uur van Londen naar Japan,
dan is er niets meer dat er niet meer kan.

100 jaar de toekomst in of 100 jaar terug,
als ik die keuze krijgen zou, wist ik het niet zo vlug.
Toch zou ik er voor kiezen om te zien hoe het toen was,
dan komt alles wat ik nu weet nog van pas.

Dan ben ik de slimste van de school van alle kind'ren het idool,
om van de grote mensen maar te zwijgen.

Over 100 jaar als ik niet meer besta,
dan pak je voor een goed humeur een drankje uit de la,
dan neem je voor een maaltijd een tabletje uit de kast,
dan is er niets meer wat ons nog verrast.

Over 100 jaar als ik niet meer besta,
dan hoop ik dat er niemand meer met honger slapen gaat,
dat kind-soldaat een woord is uit een ver verleden tijd,
geen onderscheid meer tussen arm en rijk.

Kleurenblind, iedereen gelijk

100 лет (Инструментал)

Более 100 лет назад,
ты бы показался совсем не в своём уме,
если б сказал, что наша Земля круглая, видишь ли.
Смеялись бы, считали шутом тебя,
если б сказал, что люди в небо улетят.

Но взгляни спокойно на мир вокруг сейчас,
картина дня с былой совсем не схожа.
Спутники шлём к Меркурию и к Марсу прочь,
на фабриках людей почти не встретишь.

Покупаем в сети, спим на водяных кроватях,
а пинги заменяют разговоры.

Через сто лет, когда меня уж не будет,
мы забронируем отпуск уж точно на Луне,
долетим за полчаса из Лондона в Японию,
и невозможно станет возможно всё.

100 лет вперёд или 100 лет назад,
если бы выбор был, я б растерялся тут.
Но выбрал бы я прошлое, чтобы увидеть, как было,
ведь всё, что ныне знаю, там пригодится.

Я был бы умнейшим в школе, кумиром всех детей,
о взрослых уж и говорить не стоит.

Через сто лет, когда меня уж не будет,
возьмёшь напиток для настроения из ящика,
проглотишь таблетку — и обед уже готов,
и ничто уже не удивит нас.

Через сто лет, когда меня уж не будет,
надеюсь, никто не будет ложиться голодным,
"дети-солдаты" станут словом из далёких времён,
исчезнет грань меж бедностью и богатством.

Цвет кожи слеп, все равны.