Paroles et traduction Kitrina Podilata - Helidoni Tou Himona

Helidoni Tou Himona

Όσα είχα στο μυαλό μου, στο ανόητο κενό μου
Κι όσα άντεχε η ψυχή μου, στα ψιθύρισα
Τα λίγα αληθινά μου, τα ακριβά και τα φτηνά μου
Σφιχτά μες τις παλάμες σου τα έκλεισα

Αν διάβαζα τη σκέψη, αν είχα επιλέξει
Στην άκρη του γκρεμού σου να μη φρέναρα
Θα πάγωνα το βλέμμα, θα σκούπιζα το αίμα
Κι όλα θα 'τανε μονάχα αυτοάμυνα

Μα εγώ γύρισα κοντά σου
Χελιδόνι που επιμένει στο χειμώνα
Φτερουγίζοντας δειλά στα βήματα σου
Που έμοιαζαν στο χιόνι τόσο μόνα

Μα εγώ γύρισα κοντά σου
Χελιδόνι που επιμένει στο χειμώνα
Φτερουγίζοντας δειλά στα βήματα σου
Που έμοιαζαν στο χιόνι τόσο μόνα

Για όσα δίψασε η καρδιά μου, μες την άσβεστη φωτιά μου
Δε σου μίλησα ποτέ, μα σου εμπιστεύτηκα
Το μεγάλο θησαυρό μου και το ξύλινο άλογο μου
Παραμύθι στο χαμόγελο σου έμπλεξα

Αν άλλαζα το δρόμο, αν γύρναγα το χρόνο
Αν έχτιζα ξανά όλα όσα χάλασα
Δε θα έβρισκα ούτε λέξη τη φυγή μου να ερμηνεύσει
Στο ταξίδι μου αυτό έλειπε η θάλασσα

Για αυτό γύρισα κοντά σου
Χελιδόνι που επιμένει στο χειμώνα
Φτερουγίζοντας δειλά στα βήματα σου
Που έμοιαζαν στο χιόνι τόσο μόνα

Μα εγώ γύρισα κοντά σου
Χελιδόνι που επιμένει στο χειμώνα
Φτερουγίζοντας δειλά στα βήματα σου
Που έμοιαζαν στο χιόνι τόσο μόνα

Μα εγώ γύρισα κοντά σου
Χελιδόνι που επιμένει στο χειμώνα
Φτερουγίζοντας δειλά στα βήματα σου
Που έμοιαζαν στο χιόνι τόσο μόνα

Μα εγώ γύρισα κοντά σου
Χελιδόνι που επιμένει στο χειμώνα
Φτερουγίζοντας δειλά στα βήματα σου
Που έμοιαζαν στο χιόνι τόσο μόνα

Τόσο μόνα

Swallow of the Winter

Whatever thoughts haunted my mind, I whispered softly to you
And whatever my soul could bear, I confessed to you
My truths, both precious and trivial
I clasped tightly in the palms of your hands

If I could read minds, if I had chosen
Not to brake at the edge of your cliff
I would have frozen my gaze, wiped away the blood
And everything would have been self-defense

But I returned to you
A swallow who persists through winter
Fluttering timidly in your footsteps
Which resembled snow, so desolate

But I returned to you
A swallow who persists through winter
Fluttering timidly in your footsteps
Which resembled snow, so desolate

For all that my heart yearned for, in the flames of my passion
I never spoke to you of it, but I confided in you
My greatest treasure and my wooden horse
I wove into a fairy tale in your smile

If I could change the path, if I could turn back time
If I could rebuild all that I destroyed
I would not find a word to justify my departure
My journey lacked the sea

This is why I returned to you
A swallow who persists through winter
Fluttering timidly in your footsteps
Which resembled snow, so desolate

But I returned to you
A swallow who persists through winter
Fluttering timidly in your footsteps
Which resembled snow, so desolate

But I returned to you
A swallow who persists through winter
Fluttering timidly in your footsteps
Which resembled snow, so desolate

But I returned to you
A swallow who persists through winter
Fluttering timidly in your footsteps
Which resembled snow, so desolate

So desolate