Paroles et traduction Kolera - Korkusuz

Korkusuz

Hayatım her yılı başka bir devir misali
Yoksulluk içinde bocalayan bir ailenınkinden derin uktelerim
Yaptığıma pişman olduklarımı yapmayı ben istedim
Anımsamıyorum ilk ne zaman kirlenmişti elleriim
Hayat böyle davrandıkça sert bir iki aglıyor yoruluyor bitkın düşüyorsun
Sonra düşünüyorsun sert bir komutan gibi hamlelerını hesaplıyorsun
Üzerindeki tozlerı silkip tekrardan başlıyorsun
Ben ne bileyim madem oyle katı olayım yeri gelince
Sömürür bir oyle bir boyle insan, iş menfaata gelince
Nedensiz değil bu yalnızlığım
Kendimi bağışlamam kolay kendimi üzdüğümde
Zaafım var kendime kötü sürprizlerine zamanın kalbim alışık
Endişelerimi sorarsan hepsi zehirli sarmaşık
Madem öyle artık bende, duygusuzum
Sarılıyo fırtına bendeki acıya, huzursuzum
Alışıyorum yıne derken buraya, uyumsuzum
Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya, korkusuzum
Çıktıgım yol için yok bir an kaybedilecek zaman
Ve bilirki kajmeran dünya acımasız koca bir mekan
Yediğim vurgun gittim sürgün çıkardıgım yangın bu yandığım yangın ben baygın
Su gibi berrak olursan çalkalanırsın
Ağaç gibi büyüyorsan gövdenden baltalanırsın
Cesur yurek değilsen derhal susturulusun
Zayıfsan herkesın sözüne içlenip burkulursun
Yanlış tanıdım elleri ben ben gibi sandım herkesi
Aldım peşinen dersimi
Kendımle dostluk tek yolum
Gunum farklı ertesi gün oldu bugünün oncesi
Ve dünmüş bugünün elçisi benmışım kurban keçi
Küstürüyor benı olanları ızlemek
Guveni kırılmış gibi insan gibi kafamı cevırmek
Bana düşen olmak için diyorlar kırkına eriş
Kırkından sonrada başlıyor gergin bekleyiş
Madem öyle artık bende, duygusuzum
Sarılıyo fırtına bendeki acıya, huzursuzum
Alışıyorum yıne derken buraya, uyumsuzum
Yıkılıyor köprü ve düşüyorum araya, korkusuzum

Fearless

My life, each year like a different era
Deep wounds from a poor family
I wanted to do what I regret doing
I can't remember when my hands first got dirty
Life knocks you down hard, makes you tired and exhausted
Then you think like a fierce commander, calculating your moves
You shake off the dust and start again
Maybe I should be tough, when the time comes
People exploit you, use you for their own gain
My loneliness isn't without reason
Forgiving myself isn't easy when I've upset myself
I have a weakness, my heart is used to the nasty surprises of time
If you ask about my worries, they're all poisonous vines
So now I'm heartless too
The storm clings to my pain, I'm restless
I'm getting used to this place again, I'm out of tune
The bridge collapses and I fall into the gap, fearless
There's no time to waste on the path I've taken
And Kahlil Gibran knows, the world is a vast and pitiless place
The blows I've taken, the exile I've endured, the fire I've set ablaze, this fire has me fainting
If you become as clear as water, you'll be stirred up
If you grow like a tree, you'll be chopped down
If you're not brave enough, you'll be silenced
If you're weak, you'll be crushed by everyone's words
I misunderstood their hands, I thought they were like mine
I learned my lesson in advance
My only way is to befriend myself
My day is different, yesterday was the day before today
And yesterday was the ambassador of today, I was the sacrificial goat
Watching what's happening makes me angry
I turn my head like a brokenhearted person
They say to reach your forties to become a man
And after forty, the tense waiting begins
So now I'm heartless too
The storm clings to my pain, I'm restless
I'm getting used to this place again, I'm out of tune
The bridge collapses and I fall into the gap, fearless