Paroles et traduction Kombii - Jej wspomnienie

Jej wspomnienie

Nim wstanie świt, rozwieje ranne mgły,
Konary nagich drzew, rozpoczną taniec swój.
Powietrza świst i nagle ostry chłód,
Wyrwały mnie ze snu, rzuciły w światło dnia.

Była blisko tak,
Że mogłeś czuć Jej dotyk,
Powiew warg,
W uścisku mocnym trzymał Cię Jej głos.

W napięciu tak, czekałem kresu dnia,
Wiedziałem, wróci tu, by zabrać mnie w swój świat.
Nie dawał mi spokoju obraz Jej,
Kolory - fiolet, czerń - splątane siecią gwiazd.

Była blisko tak,
Że mogłeś czuć Jej dotyk,
Powiew warg,
W uścisku mocnym trzymał Cię Jej głos.

Ref. Umykasz, jak zjawa ze snu.
W dzień znikasz, by w noc wrócić tu.
Realna, choć uśmiech Twój dawno już zgasł...

Her Memory

Even before dawn breaks and dispels the morning mist,
The branches of naked trees begin their dance.
A whistling wind and sudden chill,
Tore me from my slumber and threw me into the light of day.

She was so close,
You could feel Her touch,
The caress of Her lips,
Her voice held you tight in its embrace.

In tension I waited for the day to end,
Knowing that She would return to take me into Her world.
The image of Her haunted me,
Colors - violet, black - entangled in a web of stars.

She was so close,
You could feel Her touch,
The caress of Her lips,
Her voice held you tight in its embrace.

Ref. You slip away like a phantom from a dream.
By day, you vanish, only to return at night.
You are real, although your smile has long since faded...