Paroles et traduction Kourosh Yaghmaei - Ghazal

Ghazal

تو آغوش سبز جنگل
همراه شبای مهتاب
لب چشمه های روشن
زیر نور تند آفتاب
یه غزالِ خوش خط و خال
با طبیعت مهربون بود
همیشه میدید که بالا
پاک و روشن آسمون بود
عاشق بوی علفها
همدم گلخنده ها بود
همراز جنگل سبز و
نغمه ی پرنده ها بود

توی آینه چشمه میدید
مستی چشم خمارش
دلش میخواست باشه دائم
رنگ گلها در کنارش

اما از چند روزِ پیش بود
سایه ی غریبه میدید
تو کمینش چه کسی بود
اینو از خودش میپرسد
تو گریز و وحشتِ خود
رفت از این دشتا به اون دشت
دیگه طاقتش تموم شد
زد و از بیراهه بگذشت
چه روزهایی که گذشتند
در هراس و پا کشیدن
دلش تو سینه می لرزید
از نشون سایه دیدن

این سوالو هی می پرسید
چرا از من خوشی دوره
این خشم طبیعته یا
سرنوشت نحس و کوره

تو آغوش سبز جنگل
همراه شبای مهتاب
لب چشمه های روشن
زیر نور تند آفتاب
یه غزالِ خوش خط و خال
با طبیعت مهربون بود
همیشه میدید که بالا
پاک و روشن آسمون بود
اما از چند روزِ پیش بود
سایه ی غریبه میدید
تو کمینش چه کسی بود
اینو از خودش میپرسد

تو گریز و وحشتِ خود
کسی که مونده غزاله
لحظه ای از پا نشستن
براش انگار که محاله

Ghazal

In the green embrace of the forest
Accompanied by moonlit nights
By the bright springs
Under the harsh sunlight
A graceful gazelle
Was kind to nature
He always saw that above
The sky was pure and bright
In love with the scent of grass
He was the companion of smiles
The confidant of the green forest and
The melody of the birds

In the mirror of the spring he saw
The intoxication of his languid eyes
He wished that the color of flowers
Would always be by his side

But for the past few days
He saw the shadow of a stranger
Who was lurking in his ambush
He asked himself this
In his flight and terror
He went from these fields to those fields
He could not bear it anymore
He took a detour
What days passed
In fear and retreat
His heart trembled in his chest
From seeing the sign of the shadow

He kept asking this question
Why is happiness far from me
Is this nature's wrath or
A sinister and cruel fate

In the green embrace of the forest
Accompanied by moonlit nights
By the bright springs
Under the harsh sunlight
A graceful gazelle
Was kind to nature
He always saw that above
The sky was pure and bright
But for the past few days
He saw the shadow of a stranger
Who was lurking in his ambush
He asked himself this

In his flight and terror
My dear gazelle
To stop running for a moment
Is impossible for him