Nie Ma Czasu - Kwiat Jabłoni traduction en russe

Nie Ma Czasu

Z oddali patrzę, poważny mam wzrok
Bo to co było słusznie odchodzi
Kiedy podchodzę, wtedy już wiem
Wiem z czym na zawsze człowiek się rodzi
Z tym, że jest radość w sercu dziecięca
I że chcesz wierzyć w to, czego nie ma
Że kiedy pierwszy zapada wzrok
Boisz się w duchu własnego cienia
A przecież byliśmy już tak daleko
Przecież byliśmy już tak daleko
Nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
I znowu stoję na pół przecięta
Powraca co było już tylko we śnie
Ta sama trwoga jest niepojęta
To samo szczęście, jasność jak wcześniej
I krok co pewny był chwiejny się staje
Przypomina się serce ciężkie
Dalekie bliskie się teraz wydaje
Co było małe znowu jest wielkie
A przecież byliśmy już tak daleko
A przecież byliśmy już tak daleko
Bo nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Bo nie ma czasu na więcej
Nie ma czasu, bo przecież
Słońce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat
Słonce znów wstaje, a ja nie odróżniam dni od lat

Нет Времени

Смотрю издалека, взгляд мой серьёзен,
Ведь то, что было правильным, уходит.
Когда подхожу, тогда уже знаю,
Знаю, с чем навсегда человек рождается.
С тем, что есть радость в сердце ребячья,
И что ты хочешь верить в то, чего нет.
Что, когда первый раз взгляд потускнеет,
Боишься в душе собственной тени.
А ведь мы были уже так далеко,
А ведь мы были уже так далеко.
Нет времени на большее,
Нет времени, ведь знаешь,
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
И снова стою я словно рассечена,
Возвращается то, что было лишь во сне.
Та же тревога непостижима,
То же счастье, ясность, как и прежде.
И шаг, что твёрдым был, шатким становится,
Вспоминается сердце тяжёлое.
Далёкое близким теперь кажется,
Что было малым, снова стало большим.
А ведь мы были уже так далеко,
А ведь мы были уже так далеко.
Ведь нет времени на большее,
Нет времени, ведь знаешь,
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
Нет времени на большее,
Нет времени, ведь знаешь,
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
Ведь нет времени на большее,
Нет времени, ведь знаешь,
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.
Солнце снова встаёт, а я не различаю дни от лет.