Yellow Thlipsis - Lefteris Vogiatzis traduction en russe

Yellow Thlipsis

Τραγούδια της πατρίδας μου θα πω
Κι εγώ έχω πατρίδα την καρδιά μου
Θλιμμένη είναι η καρδιά μου, λοιπόν, και γι
Αυτό είναι θλιμμένα τα τραγούδια τα δικά μου
Ο μπούσουλας θα δείχνει το κενό σε λάθος μήκος, πλάτος και πορεία
Κι εγώ με μια κιθάρα κόντρα στο ρυθμό, θα σας πω τη δική μου ιστορία
Κι εγώ με μια κιθάρα κόντρα στο ρυθμό, θα σας πω τη δική μου ιστορία
Σε γνώρισα στα παιδικά μου χρόνια και στου Βαλεντίνο τη ροζ εποχή
Γιατί όσο παραξενό κι αν μοιάζει, είμαι κι εγώ ένα πρώην παιδί
Λοιπόν, δεν το φαντάστηκα ποτέ μου
Ποτέ δε μου πέρασε απ' το νου
Εσύ μου πρωτομίλησες γι' αγάπη
Τώρα τη χαρίζεις αλλού
Αγάπη χαρίζεις αλλού
Και χρόνια μοναχός μου, στο έλεος του κόσμου
Φωνάζω "Δώσ' μου όσα μου χες υποσχεθεί
Αλλιώς δε με χωράει ετούτη η γη
Αλλιώς δε με χωράει ολόκληρη ζωή"
Θα πάρω το τρενάκι που βγαίνει στη σκηνή
Και πήρα το τρενάκι, το μαύρο τούνελ πήρα, το κούφιο καραβάκι
Με τόλα με πάνη για πολικό αστέρα είχα τον
Προβολέα και πέρασα λαθραία η ράμπα στη σκηνή
Και να 'μαι μπρος του άλσους στο κοινό
Τιμόνι μου, σκλαβιά και σωτηρία
Ετούτη η πασαρέλα που τώρα πατώ είναι
Του γέλιου και της θλίψης εξορία
Εξόριστος απάνω στη σκηνή, ξεχνιέμαι με τραγούδια δανεισμένα
Κι αν έχεις απ' τα πάντα αποκλειστεί, έλα να σμίξεις τώρα με εμένα
Κι αν έχεις απ' τα πάντα αποκλειστεί, έλα να σμίξεις τώρα με εμένα

Жёлтые Многоточия

Песни родины моей я спою
И моя отчизна - это сердце
Печально сердце моё, а посему
И песни мои звучат так грустно
Компас укажет пустоту неверной мерой, путём кривым
С гитарой наперекор ритмам всем, расскажу я историю свою
С гитарой наперекор ритмам всем, расскажу я историю свою
Тебя я встретил в детские года, в Валентиновы розовые дни
И хоть странным кажусь - я тоже был когда-то ребёнком, поверь
И вот, не думал я вовсе никогда
Не приходило на ум
Ты первой заговорила о любви
Теперь даришь её другим
Любовь даришь другим
И годы одинокий, на милость мира кричу:
"Верни всё, что клялась мне отдать
Иначе не вместить мне землю эту
Не вынести всей жизни бесконечной"
Сяду в поезд, что мчит на сцену
Взял я поезд, чёрный туннель взял, пустую ладью
С вёслами поплыл к полярной звезде, где маяком
Прожектор был, и тайно взошёл на рампу сцены
Стою пред рощей зрителей
Руль мой, рабство и спасение
Этот пол, где сейчас стою -
Изгнание смеха и печали
Изгнанник на сцене, забываюсь в чужих напевах
Если от всего ты отлучён, иди ко мне сейчас же
Если от всего ты отлучён, иди ко мне сейчас же