Paroles et traduction Lipa Schmeltzer - Nisht Farshaimen - נישט פארשעמען

Nisht Farshaimen - נישט פארשעמען

קובע זיין אן איבעריאר אין לוח
קען נישט זיין סיי וועלכער שליח
זיבן אויסדערוועלטע מ′בראכט
אבער א מהומה פאסירט היינט נאכט
ס'קומט צו איינער אומגעלאדנט
עס האבן זיך אנגערוקט אכט
אט רופט אויס רבן גמליאל דער נשיא
ווער האט זיך ארויפגעשלייכט
דא אויפ′ן דאך אן רשות
ניין עס העלפט נישט קיין חטאתי
רבן גמליאל זאגט גלייך
שוין פארלאזן דער יעניגער מוז
אינדערזייט עמיצער קליינטשיג און דאר
שמואל הקטן כאטש קליין גארנישט א נאר
מיט אן איינגעהאלטענעם שטימע
און א ווייכע טאן
איך בין דער אכטער, צוגעקומענע
דעם רבינ'ס פסק נעם איך אן

רבן גמליאל זעט די זיצונג ס'וועט שאטן
אן א מענטש ווי שמואל
ווער וועט אונז ראטן
ר′ שמואל דו ביסט דער אומגערופענער
אין די אויגן קוק מיר גראד און
זאג מיר צי דו
דו מאכסט דא עפעס אויף א מעשה
אדער ס′איז עס מעשה שטן
אבער אנדערע סנהדרין
ווילן גארנישט ענדערן
א פסק איז א פסק
כאטש ר' שמואל איז אין תורה א קנאק
אויב ער גייט פון דא
איז אונז גארנישט געשמאק
ווייל די ערליכע סנהדרין
ווילן שמואל נישט פארשווענדערן
מיר ברויכן זיין פסק
אבער שמואל די ספרים ער פאקט
ווייל שמואל הקטן נעמט אן ערליך
דעם רבינ′ס פסק

א מענטש ווערט פארשעמט קען זיך
שפירן באלד ווי טויט,
ס'זעט אויס שמואל הקטן גייט
פארשעמט און רויט,
נישט סתם איז שמואל
פון די גאר גרויסע לייט
ווילט איר אפשר
הערן א העכערע באדייט
לאמיר אריינבליקן אין
סנהדרין דף יא עמוד א′
וואס אין די גמרא שטייט
ניטאמאל איז שמואל געווען דער יעניגער
ער איז נישט א ווידערשפעניגער
ס'איז קיינמאל נישט געוועזן שמואל
ווייל דרך ארץ איז פון
די חשוב′סטע סעיפין
שמואל וואלט קיינמאל נישט
געקומען אומגערופן
נאר ווא'דען
ער האט פאר יענעם געהאט געפיל.
ענדערש זאל בלייבן אינעווייניג
דער אָן-רשות'טער
ווי שטרענג מ′האט עס געמיינט
מסתמא האט נישט געוואוסט-ער

זאלן זיי דא אלע
מיר אינגאנצן בלעימען
איך נעם עס אויף מיר
און יענעם זאל מען
נישט פארשעמען
איך וויל נישט, און איך וועל נישט
און איך טאר נישט, און איך מעג נישט
און איך קען נישט
א איד פארשעמען
איך קען נישט
און איך מעג נישט
און איך טאר נישט
און איך וויל נישט
און איך וועל נישט
א איד פארשעמען
ווייל איך וויל נישט
איך טאר נישט
איך קען נישט
איך מעג נישט
אין איך וועל נישט
א איד פארשעמען

רבי יהודא הנשיא לערנט פאר ווען
פלוצלונג שפירט ער אז ס′איז טראבל
עס שטערט דאס זיסע לערנען
ווייל איינעמיס מויל שמעקט פון קנאבל
עס שטערט די גאנצע שטיבל
רבי יהודא האט פאראיבל
די ארומיגע קענען נישט לערנען
איז עס קנאבל צי צוויבל
זאגט רבי יהודא הנשיא ווער עס האט
געגעסן א געקעכטס א גוטער
לערנען אזוי איז נישט מותר
עס שטערט מיך פון תורתי
דעיס שמעקט פון קנאבל נישט פון פוטער
האלאו האלאו ס'סארכעט דא
די גראך איז ביטער
אקעי ס′נישט קיין דזשאוק, פליז ווער ס'האט
זיך דא אנגעוויזויהייסטעס מיט קנאבל
גייטס ארויס פון דא, זייט מוחל, דרך ארץ
נאך פאר מען הערט א קרעכץ א בכיה
שטעלט זיך אויף דער גרויסער רבי חייא

רבי חייא
ער גייט פון שול ארויס
מיט אן איידל תנועה
אוי רבי חייא גייט ארויס
הייבן זיך אויף אלע בני עליה
רבי חייא? ער איז בכלל
נישט דער מענטש וואס
קומענדיגע טאג דער קינד פון רבי יהודה
רבי שמעון פרעגט ביי רבי חייא
טייערער ברודער צי וואס האסטו
געברענגט דעם שמעק
די קנאבל אין צימער
און מיין טאטע געשטערט ביים באלעמער
איי ענטפערט רבי חייא
אזא זאך ביי מיר וואלט נישט
געשען ווען אימער
ווייל דו ווייסט דאך אין דער מידה
פון נקיות באהאוונט שטארק זעמיר
אבער אז א צווייטער איד זאל ווערן
פארשעמט קען איך נישט צוקוקן ניין
איז ענדערש אין דעם מעשה פון דעם
קנאבל וועל איך זיך מיט בושות שטיקן

רבי חייא האט געלערנט
די מידה גאר טייער
א געשעעניש מיט א פרוי
וואס רעדט זיך אפ זייער
פארנט פון אלע בחורים
אין ישיבה ביי רבי מאיר
רבי, א חתונה א בחור
ביי מיין הויז א געפעל
און נאך אפאר מינוט פלוצלינג
אנטלאפן איז ער שנעל
און מער קיינמאל נישט
איבערגעטרעטן מיין שוועל
איך געדענק ניטאמאל וויאזוי
דער בחור קוקט אויס
יעצט בין איך אן עגונה איך
קען נישט אויפבויען א הויז
אזוי? רבי מאיר מיט זיין חכמה
ער שרייבט אויפ′ן פלאץ איר א גט
די בחורים זען וואס דער רבי טוט
שטעלן זיך אין דער שורה אלע

א גט איר מען געבט
איך וויל נישט
און איך וועל נישט
און איך טאר נישט
און איך מעג נישט
און איך קען נישט
א איד פארשעמען

ניין ניין
איך קען נישט
און איך מעג נישט
און איך טאר נישט
און איך וועל נישט
און איך וויל אפילו נישט
א איד פארשעמען

ניין איך וויל נישט
ניין איך זאל נישט
טאר נישט
קען נישט
מעג נישט און איך וועל נישט
א איד פארשעמען

Nisht Farshaimen - Don't Shame

Setting a date on the calendar
Can't be just any messenger
Seven chosen ones were brought
But an uproar happened tonight
One came uninvited
There were eight gathered
The Nasi, Rabban Gamliel calls out
Who snuck up here
On the roof without permission
No, saying sorry won't help
Rabban Gamliel says immediately
That person must already leave
Meanwhile someone small and thin
Shmuel HaKatan, although small, is nothing but great
With a reserved voice
And a soft tone
I am the eighth, having joined
I accept the Rabbi's ruling

Rabban Gamliel sees the session will be harmed
Without a man like Shmuel
Who will advise us
R' Shmuel you are the uninvited one
Look me straight in the eyes and
Tell me if you
Are you making a fuss about something
Or is it a true story
But other Sanhedrin members
Don't want to change anything
A ruling is a ruling
Although R' Shmuel is a Torah genius
If he leaves here
We won't be pleased
Because the righteous Sanhedrin
Don't want to waste Shmuel
We need his ruling
But Shmuel is packing his books
Because Shmuel HaKatan accepts with integrity
The Rabbi's ruling

A person who is shamed can
Feel soon as if dead,
It seems Shmuel HaKatan is going
Shamed and red,
Shmuel is not just
One of the greatest people
Would you perhaps
Hear a higher meaning
Let's peek into
Sanhedrin daf 11a
What the Gemara says
Never was Shmuel that person
He is not a rebel
It never was Shmuel
Because common courtesy is of
The most important clauses
Shmuel would never
Come uninvited
But what then
He had feelings for the other person.
Rather let the one without permission
Remain inside
How strictly it was meant
Perhaps he didn't know-

Shall they all
Blame me entirely
I'll take it upon myself
And the other one should
Not be shamed
I don't want to, and I won't
And I mustn't, and I can't
And I'm unable to
Shame a Jew
I can't
And I may not
And I mustn't
And I don't want to
And I won't
Shame a Jew
Because I don't want to
I mustn't
I can't
I may not
And I won't
Shame a Jew

Rabbi Yehuda HaNasi is teaching when
Suddenly he feels that there's trouble
It disrupts the sweet learning
Because someone's mouth reeks of garlic
It disrupts the whole class
Rabbi Yehuda is upset
The people around can't learn
Is it garlic or onion
Rabbi Yehuda HaNasi says whoever ate
Something cooked, a good
Learning like that is not permitted
It disrupts my Torah study
This reeks of garlic, not of butter
Hello hello it's lingering here
The smell is bitter
Okay it's no joke, please who
Showed up here with garlic
Get out of here, please, common courtesy
Before a crack, a cry is heard
The great Rabbi Chiya stands up

Rabbi Chiya
He leaves the school
With a noble gesture
Oh Rabbi Chiya is leaving
All the students rise
Rabbi Chiya? He's generally
Not the person who
The next day Rabbi Yehuda's child
Rabbi Shimon asks Rabbi Chiya
Dear brother why did you
Bring the smell
The garlic into the room
And disrupt my father while learning
Oh, Rabbi Chiya replies
Such a thing would never
Happen with me, ever
Because you know in the trait
Of cleanliness we are very strong
But for another Jew to be
Shamed I cannot watch, no
So rather in this story of the
Garlic, I will choke with shame

Rabbi Chiya learned
The very dear trait
An incident with a woman
Which speaks for itself
In front of all the boys
In yeshiva by Rabbi Meir
Rabbi, a wedding, a boy
By my house, a liking
And after a few minutes suddenly
He ran away quickly
And never again
Crossed my threshold
I don't recall what
The boy looked like
Now I'm an Agunah I
Cannot build a home
So? Rabbi Meir with his wisdom
He writes her a Get right there
The boys see what the Rabbi is doing
They all stand in line

You're given a Get
I don't want to
And I won't
And I mustn't
And I may not
And I can't
Shame a Jew

No, no
I can't
And I may not
And I mustn't
And I won't
And I don't even want to
Shame a Jew

No I don't want to
No I shouldn't
Mustn't
Can't
May not and I won't
Shame a Jew