Hobabe Soorati - Mahyar , Canis traduction en allemand

Hobabe Soorati

یهو میگیره خواب و دو تا چش اَ چشات
باید از این هیپنوتیزم منو بدن نجات
بی دوربین دیده میشه بهشت اَ چشات
به زیباییت هیچ چی نی، چی بکشم به جات؟
منو رفیق کردی تو با این ضربان تند
شَرَم باشی درد میکنه سَرَم واسه تو

اگه خواستی یه روز بری از این محله و شهر
هر برنامه ای چیدی، توش یه منم باشه خب
من عکس میگیرم حتی از رو عکسات
میخوام نگات کنم، تکون نخور اَز جات
میدونم این بَده که وقتی رو به روی همیم
انقدر محوتم گوش نمیدم به حرفات

نباید میفهمید
نباید میگفتم
چرا آدمای صاف اَ چشم میافتن؟
تقصیرِ خودمه، ولی دست خودم نی
دارم با پایِ خودم تو دامش میافتم

نباید میفهمید
نباید میگفتم
چرا آدمای صاف اَ چشم میافتن؟
تقصیرِ خودمه ولی دست خودم نی
دارم با پایِ خودم تو دامش میافتم

خلاصم کن
این طوری راحت ترم
خلاصم کن
گذشته آب از سرم
خلاصم کن
نشدش آخر سرم
بپره فکرت از سرم
بپره فکرت از سرم

مثِ شات، یکی کافی نیست
میخوام چند تا اَزت
تو چشات دیدم بازی نیست
بودی خودت فقط
تو دلم خالی میشه من
تو دلت که خالی میشه تو
آرومی آروم میگیرم
تو صداته آرامش صبح
منو از خودم بگیر و
مالِ تو باشه روحِ من
تو یعنی زلالی آب
تو یعنی حالِ خوبِ من

مگه صدا سلاح میتونه باشه آخه؟
چون خلع سلاحم میکنه صدایِ تو
باید دورشم از این حبابِ صورتیِ گُنگ
باید پشت سرو خراب کنم به جای پل
تو نگات مساویِ تولدِ یه شعره
که تهش افتاد اَ پا اون که گفت و نوشتش
تو نِگاهت دژاووئه، رویائه، یه فکره
مریض اتاق بغلی که نیستی به فکرش

نباید میفهمید
نباید میگفتم
چرا آدمای صاف اَ چشم میافتن؟
تقصیرِ خودمه، ولی دست خودم نی
دارم با پایِ خودم تو دامش میافتم

نباید میفهمید
نباید میگفتم
چرا آدمای صاف اَ چشم میافتن؟
تقصیرِ خودمه، ولی دست خودم نیست
دارم با پایِ خودم تو دامش میافتم

Rosa Blase

Plötzlich macht mich der Schlaf müde, und zwei Augen aus deinen Augen.
Man muss mich aus dieser Hypnose retten.
Ohne Kamera kann man das Paradies in deinen Augen sehen.
Nichts kommt deiner Schönheit gleich, was soll ich an deiner Stelle zeichnen?
Du hast mich vertraut gemacht mit diesem schnellen Herzschlag.
Selbst wenn du Unheil wärst, mein Kopf schmerzt für dich.

Wenn du eines Tages aus diesem Viertel und dieser Stadt weggehen willst,
Bei jedem Plan, den du schmiedest, sollte auch ich dabei sein, okay?
Ich mache sogar Fotos von deinen Fotos.
Ich will dich anschauen, beweg dich nicht von deinem Platz.
Ich weiß, es ist schlecht, dass wenn wir uns gegenüberstehen,
ich so in dich vertieft bin, dass ich deinen Worten nicht zuhöre.

Du hättest es nicht merken sollen.
Ich hätte es nicht sagen sollen.
Warum fallen aufrichtige Menschen aus der Gunst?
Es ist meine eigene Schuld, aber es liegt nicht in meiner Hand.
Ich laufe mit meinen eigenen Füßen in deine Falle.

Du hättest es nicht merken sollen.
Ich hätte es nicht sagen sollen.
Warum fallen aufrichtige Menschen aus der Gunst?
Es ist meine eigene Schuld, aber es liegt nicht in meiner Hand.
Ich laufe mit meinen eigenen Füßen in deine Falle.

Erlöse mich.
So ist es leichter für mich.
Erlöse mich.
Das Wasser steht mir schon über dem Kopf.
Erlöse mich.
Am Ende ist es mir nicht gelungen,
dass der Gedanke an dich aus meinem Kopf verschwindet.
dass der Gedanke an dich aus meinem Kopf verschwindet.

Wie ein Shot, einer ist nicht genug.
Ich will mehrere von dir.
In deinen Augen sah ich, dass es kein Spiel ist.
Du warst nur du selbst.
Mein Herz wird leer, ich...
Wenn dein Herz leer wird, du...
Du bist ruhig, ich werde ruhig.
In deiner Stimme liegt die Ruhe des Morgens.
Nimm mich mir selbst
und meine Seele soll dein sein.
Du bedeutest die Klarheit des Wassers.
Du bedeutest mein Wohlbefinden.

Kann eine Stimme denn eine Waffe sein?
Denn deine Stimme entwaffnet mich.
Ich muss mich von dieser vagen rosa Blase entfernen.
Ich muss hinter mir alles zerstören statt einer Brücke.
Dein Blick ist gleich der Geburt eines Gedichts,
an dessen Ende derjenige zu Fall kam, der es sprach und schrieb.
Dein Blick ist ein Déjà-vu, ein Traum, ein Gedanke.
Der Kranke im Nebenzimmer, an den du nicht denkst.

Du hättest es nicht merken sollen.
Ich hätte es nicht sagen sollen.
Warum fallen aufrichtige Menschen aus der Gunst?
Es ist meine eigene Schuld, aber es liegt nicht in meiner Hand.
Ich laufe mit meinen eigenen Füßen in deine Falle.

Du hättest es nicht merken sollen.
Ich hätte es nicht sagen sollen.
Warum fallen aufrichtige Menschen aus der Gunst?
Es ist meine eigene Schuld, aber es liegt nicht in meiner Hand.
Ich laufe mit meinen eigenen Füßen in deine Falle.