Paroles et traduction Marco Borsato - Wit Licht - Live Oktober 2008

Wit Licht - Live Oktober 2008

K ben een mens van vlees en bloed
Een druppel in de oceaan
Onherkenbaar in de golven
Een korrel zand in de woestijn
Zo slokt de menigte mij op
Raak ik telkens weer bedolven
Maar gedragen door het witte licht
Stijg ik uit boven mezelf ken ik even geen gewicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Ontdek ik mijn gezicht
Ik word geboren in de bergen
Draag het water naar de zee
Maar waarom ben ik vergeten
Ik zet mijn stappen in het zand
Maar wordt geruisloos weggespoeld
En vul mijn plek weer in de leegte
Maar gedragen door het witte licht
Kom ik los van wie mij maakte
Knijpt de tijd zijn ogen dicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Open ogen in de zon
Ontdek ik mijn gezicht
Ik voel dat deze kaars niet voor altijd zal blijven branden
Dus ik verdenk mijn schijn die het licht voor even wendt
Nog heel even en de waarheid slaat een leugen
Keihard uit mijn handen
Mijn ogen branden als de hel
Maar ik ben liever blind dan dat ik hier nu sterf
Dio disse: "Sia la luce!" E la luce fu.
Gedragen door het witte licht
Kom ik los van wie mij maakte
Knijpt de tijd zijn ogen dicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Open ogen in de zon
Gedragen door het witte licht
Stijg ik uit boven mezelf ken ik even geen gewicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Want die ziet mijn gezicht
Ik ben een mens van vlees en bloed
Een druppel in de oceaan
Ik ga ten onder in de golven

Белый Свет - Живое выступление, октябрь 2008

Я — человек из плоти и крови,
Капля в океане,
Неузнаваемый в волнах,
Песчинка в пустыне.
Так толпа поглощает меня,
Я снова и снова оказываюсь погребенным.
Но, несомый белым светом,
Я возвышаюсь над собой, на мгновение теряя вес.
Больше, чем тень в белом свете,
С открытыми глазами под солнцем
Я обретаю свое лицо.
Я рождаюсь в горах,
Несу воду к морю.
Но почему я забыт?
Я делаю шаги по песку,
Но бесшумно смываюсь волной,
И снова заполняю свое место в пустоте.
Но, несомый белым светом,
Я освобождаюсь от того, кто меня создал,
Время закрывает свои глаза.
Больше, чем тень в белом свете,
С открытыми глазами под солнцем
Я обретаю свое лицо.
Я чувствую, что эта свеча не будет гореть вечно,
Поэтому я подозреваю свою тень, которая на мгновение искажает свет.
Еще немного, и правда выбьет ложь
Из моих рук.
Мои глаза горят, как ад,
Но я лучше буду слеп, чем умру здесь сейчас.
Бог сказал: "Да будет свет!" И стал свет.
Несомый белым светом,
Я освобождаюсь от того, кто меня создал,
Время закрывает свои глаза.
Больше, чем тень в белом свете,
С открытыми глазами под солнцем.
Несомый белым светом,
Я возвышаюсь над собой, на мгновение теряя вес.
Больше, чем тень в белом свете,
С открытыми глазами под солнцем,
Ведь оно видит мое лицо.
Я — человек из плоти и крови,
Капля в океане,
Я иду ко дну в волнах.