Paroles et traduction Marek Dyjak - Golgota

Golgota

Gdy autobus rusza wyrzucam papierosa
Choć kierowcy linii całkiem podmiejskiej
Jakoś obojętne dokąd chcemy jechać
Po co, skąd, kiedy, czemu i za jaką cenę.
A bilet kosztował trzydzieści srebrników
Do stacji z napisem pożółkłym Golgota.
Miałem sen; ktoś mój portret zawiesił na drzewie,
Padał deszcz, potem pękła zasłona ze złota.

Brudny autobus do stacji Golgota
Ukradkiem zerkam przez judasz przetarty
Palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.
Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.

Rżną w karty żołnierze. Piją. Będzie bieda.
Chytrus Chrystus się przysiadł - fałsz winem przepija.
Znów handel mu się udał, stare ciuchy sprzedał.
Więc się cieszy, choć od rana coś kłuje go w krzyżu.
Zapomniany autobus do stacji Golgota
Raptem staje - z kół uciekło ze świstem powietrze.
Kiedy Chrystus pijany klnie na swego ojca
W twarz od niego dostaje - w dół spada po stopniach.

Brudny autobus do stacji Golgota
Ukradkiem zerkam przez judasz przetarty
Palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.
Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.

Pewnie jutro ktoś opisze incydent ten zwykły
Ubarwiając apokryfem w brukowej gazecie,
Jakiś żul, jakiś pismak, nadworny poeta
By nie nudził się czytelnik tłusty przy obiedzie.
Jutro Chrystus się doigra, zawiśnie na krzyżu,
Może za to, że Piłata w pokera oszwabi.
Nie pojedzie nikt na Golgotę, na pogrzeb
Wszyscy pójdą. Potem stypa. Będzie trochę zabawy.

Brudny autobus do stacji Golgota
Ukradkiem zerkam przez judasz przetarty
Palcem w szybie. Mijamy stacje i zakręty.
Tak się dłuży w tej podróży jakbyśmy do nieba.

Голгофа

Когда автобус трогается, я бросаю сигарету,
Хоть водителю этого пригородного автобуса
Совершенно всё равно, куда мы хотим ехать,
Зачем, откуда, когда, почему и какой ценой, милая.
А билет стоил тридцать сребреников
До станции с пожелтевшей надписью "Голгофа".
Мне приснилось: кто-то повесил мой портрет на дерево,
Шёл дождь, потом разорвалась золотая завеса.

Грязный автобус до станции Голгофа.
Украдкой смотрю сквозь потёртый глазок,
Пальцем по стеклу. Мимо станций и поворотов.
Так долго тянется эта поездка, словно мы в небо едем, дорогая.

Режутся в карты солдаты. Пьют. Быть беде.
Хитрый Христос присел – вином запивает ложь.
Снова удалась ему сделка, старые тряпки продал.
Вот и радуется, хоть с утра что-то колет его в кресте.
Забытый автобус до станции Голгофа
Вдруг останавливается – из колёс со свистом вырвался воздух.
Когда Христос пьяный ругает своего отца,
Получает от него пощёчину - кулем катится вниз по ступеням.

Грязный автобус до станции Голгофа.
Украдкой смотрю сквозь потёртый глазок,
Пальцем по стеклу. Мимо станций и поворотов.
Так долго тянется эта поездка, словно мы в небо едем, любимая.

Наверно, завтра кто-то опишет этот заурядный инцидент,
Приукрасив апокрифом в бульварной газетенке,
Какой-нибудь алкаш, какой-нибудь писака, придворный поэт,
Чтобы не скучал читатель толстый за обедом.
Завтра Христос доиграется, повиснет на кресте,
Может, за то, что Пилата в покере обжулил.
Никто не поедет на Голгофу, на похороны.
Все пойдут. Потом поминки. Будет немного веселья.

Грязный автобус до станции Голгофа.
Украдкой смотрю сквозь потёртый глазок,
Пальцем по стеклу. Мимо станций и поворотов.
Так долго тянется эта поездка, словно мы в небо едем, моя хорошая.