Paroles et traduction Melisses - Chartina Karavia

Chartina Karavia

Μου 'χες μάθει μια φορά
Πως να φτιάχνω τα καράβια
Να γεμίζω με φωνές
Τα λιμάνια μου τα άδεια

Έπιασες με τα χέρια σου ένα ολόλευκο χαρτί
Έμοιαζε τότε μαγικό πως του έδωσες μορφή

Μα δε θέλω μοναχός πουθενά να πάω
Σε καμία θάλασσα μόνος δε χωράω
Τα καράβια μου μετρώ, έχουνε σκουριάσει
Στο λιμάνι οι φωνές έχουν πια σωπάσει

Μου 'χες πει κάποια φορά
Πως θα πας ένα ταξίδι
Να μη λυπηθώ ποτέ
Η ζωή είναι παιχνίδι

Θα φυσάς, θα 'σαι άνεμος, θα με παίρνεις μακριά
Κι αν ποτέ σε χρειάζομαι θα 'σαι κάπου εκεί κοντά

Μα δε θέλω μοναχός πουθενά να πάω
Σε καμία θάλασσα μόνος δε χωράω
Τα καράβια μου μετρώ, έχουνε σκουριάσει
Στο λιμάνι οι φωνές έχουν πια σωπάσει

Paper Boat

You once taught me
How to make boats out of paper
To fill my empty harbors
With voices

You took a blank piece of paper with your hands
It seemed magical then how you gave it shape

But I don't want to go anywhere alone
I don't fit in any sea alone
I count my boats, they are rusty
The voices in the harbor have now fallen silent

You told me once
That you would go on a journey
Never to be sorry
Life is a game

You will blow, you will be the wind, you will take me far away
And if I ever need you, you'll be somewhere near

But I don't want to go anywhere alone
I don't fit in any sea alone
I count my boats, they are rusty
The voices in the harbor have now fallen silent