Paroles et traduction Michał Bajor - A kto ciebie, ty wierzbino

A kto ciebie, ty wierzbino

A kto ciebie, ty wierzbino, wychował
A kto twoje fujareczki czarował
Wychowywał mnie mój rodzic, ciemny las
Kędy stoję w chłodnej rosie, aż po pas

Wykarmiła mnie ta ziemia, ta matka
Płakiwała ze mną brzoza, sąsiadka
Czarna rola podawała chleb i sól
Wykołysał wiatr szumiący z łąk i pól

Latał ci on wieczornymi nockami
Nad sennymi wioski naszej chatami
W ciemnej strudze maczał skrzydła jako ptak
I roztulał dzikie głogi, polny mak

Tęskność, smutek, łzy sieroce, jak biały tuman z łąki
Za nim w ślady leciały
Wiatr gałązki moje gibkie całował, całował
Na fujarki je urzekał, czarował, czarował, czarował
Czarował

Oh, my dear willow tree

Oh, my dear willow tree, who raised you
Whose magic blew through your windpipes
My parent, the deep forest, raised me
Where I stand knee-deep in the cool dew

This earth, the mother, fed me
The birch tree, my neighbor, would weep with me
The black earth offered me bread and salt
The whispering wind raised me from the fields and meadows

It would fly in the evening hours
Over the sleeping cottages of our village
It would dip its wings like a bird in the dark brook
And unfurl the wild hawthorns, the field poppy

Longing, sorrow, orphan tears, like the white mist from the meadow
It left in its wake
The wind kissed my supple branches, kissed, kissed
Enchanting, bewitching, bewitching them into windpipes
Bewitching