Paroles et traduction Michał Bajor - Albertyna (2017)

Albertyna (2017)

Świeże koleiny poorały śnieg do krwi
Nie ma Albertyny, zostawiła tylko list
I w przedpokoju, w półmroku
Gdzie lustro patrzy mi w twarz
Z koperty wypadł na podłogę
Żółty płatek głogu
Suchy płatek głogu
Kruchy płatek głogu

Gdy zakwitną głogi i nie będzie innych spraw
Gdy zakwitną głogi Albertyna stanie w drzwiach
Zabierze z rąk mych kieliszek
I zaprowadzi mnie tam
Gdzie za parkanem
W sennej ciszy
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą

Lata, dni, godziny w supeł mi zawiązał czas
Nie ma Albertyny, nigdy już nie stanie w drzwiach
Zakwitające dziewczyny
Po chwili mają sto lat
Ich cienie tańczą tam
Gdzie w ciszy
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą

Альбертина (2017)

Свежие колеи изрезали снег до крови,
Нет Альбертины, оставила лишь письмо.
И в прихожей, в полумраке,
Где зеркало смотрит мне в лицо,
Из конверта выпал на пол
Жёлтый лепесток боярышника,
Сухой лепесток боярышника,
Хрупкий лепесток боярышника.

Когда зацветёт боярышник и не будет других дел,
Когда зацветёт боярышник, Альбертина встанет в дверях.
Заберёт из рук моих бокал
И отведёт меня туда,
Где за забором,
В сонной тишине,
Боярышник качается,
Боярышник качается,
Боярышник качается.

Годы, дни, часы в узел мне связало время,
Нет Альбертины, никогда уже не встанет в дверях.
Цветущие девушки
Через мгновение стареют на сто лет,
Их тени танцуют там,
Где в тиши
Боярышник качается,
Боярышник качается,
Боярышник качается.