Paroles et traduction Michał Bajor - Albertyna

Albertyna

Świeże koleiny poorały śnieg do krwi
Nie ma Albertyny, zostawiła tylko list
I w przedpokoju, w półmroku
Gdzie lustro patrzy mi w twarz
Z koperty wypadł na podłogę
Żółty płatek głogu
Suchy płatek głogu
Kruchy płatek głogu
Gdy zakwitną głogi i nie będzie innych spraw
Gdy zakwitną głogi Albertyna stanie w drzwiach
Zabierze z rąk mych kieliszek
I zaprowadzi mnie tam
Gdzie za parkanem
W sennej ciszy
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą

Lata, dni, godziny w supeł mi zawiązał czas
Nie ma Albertyny, nigdy już nie stanie w drzwiach
Zakwitające dziewczyny
Po chwili mają sto lat
Ich cienie tańczą tam
Gdzie w ciszy
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą
Głogi się kołyszą

Альбертина

Свежие колеи изранили снег до крови
Нет Альбертины, оставила лишь письмо
И в прихожей, в полумраке
Где зеркало смотрит мне в лицо
Из конверта выпал на пол
Желтый лепесток боярышника
Сухой лепесток боярышника
Хрупкий лепесток боярышника
Когда зацветёт боярышник и не будет других дел
Когда зацветёт боярышник, Альбертина встанет в дверях
Заберёт из рук моих бокал
И поведёт меня туда
Где за забором
В сонной тиши
Боярышник качается
Боярышник качается
Боярышник качается

Годы, дни, часы в узел связало время
Нет Альбертины, никогда уже не встанет в дверях
Цветущие девушки
Через мгновение им сто лет
Их тени танцуют там
Где в тиши
Боярышник качается
Боярышник качается
Боярышник качается