Paroles et traduction Michał Bajor - Naszych Matek Maleńkie Mieszkanka

Mały balkon nasturcja porasta
I trzepocze na wietrze firanka
Świecą zmierzchem w ciemnej ścianie miasta
Naszych matek maleńkie mieszkanka

Matka dzień o świtaniu zaczyna
Szarym wróblom okruchy wymiata
Czasem świeczkę zapali za syna
Co wyfrunął daleko do świata

W matki domu zeschły wrzos i mięta
Listy, które oszczędziła wojna
W matki domu codzienność odświętna
W matki domu powszedniość, powszedniość dostojna

Biegnący przez huczący kram dnia twego
Tak dawno już nie byłeś tam

Przytulone jak jaskółcze gniazda
Ciepłym gwarem świergoczą co ranka
W ciemnej ścianie ogromnego miasta
Naszych matek maleńkie mieszkanka

W matki wzroku niepokój odważny
O dziś, jutro, o dziecko sąsiada
Tutaj nie ma spraw małych, nieważnych
Tu każdemu należy się rada

Przez to miejsce maleńkie i schludne
Biegnie prosto i dalej gna w przestrzeń
Twego życia zerowy południk
Byś mógł sobie określić gdzie jesteś

Aż nadejdzie zwyczajny poranek
I któregoś zwykłego poranka
Zogromnieją w pałace lustrzane
Naszych matek maleńkie mieszkanka

Uśmiech matek ozdobi oblicze
Matki będą powtarzały sobie
Że dziś muszą wrócić królewicze
Zagubieni po świecie synowie

Każda matka łzę jasną uroni
Drzwi otworzy niezgrabnie i prędko
Syn królewicz wrócił szóstką koni
Nie, to tylko pan listonosz, z rentą

Biegnący przez huczący kram dnia złego
Tak dawno już nie byłem tam
Dlaczego?

Маленький балкон настурция растет
И развевается на ветру занавеска
Они сияют сумерками в темной городской стене
Наши мамы крошечные жительницы

День матери на рассвете начинается
Серым воробьям крошки сметает
Иногда свечи зажигают за сына.
Что унесло далеко в мир

В доме матери засохший вереск и мята
Письма, которые спасла война
В доме матери праздничная повседневность
В доме матери будничность, будничность достойная

Бегущий по гулкому киоску дня твоего
Ты не был там так давно

Обнимаются, как ласточкиные гнезда
Теплый шум щебетают каждое утро
В темной стене огромного города
Наши мамы крошечные жительницы

В материнском зрении тревога храбрая
О, сегодня, завтра, о ребенке соседа
Здесь нет мелочей, неважных
Здесь каждый должен получить совет

Это маленькое и аккуратное место
Он бежит прямо и продолжает гнать в космос
Вашей жизни нулевой меридиан
Чтобы вы могли определить, где вы находитесь

Пока не наступит обычное утро
И однажды обычным утром
В зеркальных дворцах
Наши мамы крошечные жительницы

Улыбка матери украсит лицо
Мамы будут говорить друг другу
Что сегодня должны вернуться королевичи
Потерянные по миру сыновья

Каждая мать слеза светлая
Дверь откроется неуклюже и быстро
Сын царевич вернулся с шестью лошадьми
Нет, это просто мистер почтальон, с пенсией.

Бегущий через гулкий прилавок злого дня
Я не был там так давно
Почему?