Nie chcę więcej - Michał Bajor traduction en allemand

Nie chcę więcej

Ze strzępów radości powszednich los swój tkasz
Z tęsknoty, otuchy, nadziei, układasz swój świat
W swym mieście, z domami bez pięter
Grasz z czartem o niebo w tym piekle
Które Bóg wyprawił nam.
Odpłynąć stąd chciałem na zawsze, w siną dal
Gdzie życie jaśniejsze, bogatsze
Ktoś chciałby mi dać.
Znikałem sto razy bez wieści
By wracać do srebrnej poezji
Ciepła rąk i spojrzeń twych.

Nie chcę więcej, twoje serce do życia wystarczy
Twoje serce, co zagrzewa do walki o każdy dzień
Twoje serce, które cierpi i kocha namiętnie
Które bije, coraz prędzej, goręcej
W zgryzocie pasma zbyt chudych dni
Twe fortissimo serdeczne brzmi
Głośniej wciąż, mocniej wciąż

Gdy twarzy brak w czynach i słowach
Ty masz twarz
Gdzie ścieżek splątanych bezdroża
Ty drogę swą znasz
Ty zdołasz ból każdy pocieszyć
Rozjaśnić odwieczny nasz przedświt
Ciepłem rąk i spojrzeń twych

Nie chcę więcej, twoje serce do życia wystarczy
Twoje serce, co zagrzewa do walki o każdy dzień
Twoje serce, które cierpi i kocha namiętnie
Które bije coraz prędzej, goręcej.

W zgryzocie pasma zbyt chudych dni
Twe fortissimo serdeczne brzmi
W dramacie samych najchudszych dni
Rzucasz mi w oczy łzy, gorzkie łzy
Szczęścia łzy, spełniasz sny

Nie chcę więcej, twoje serce do życia wystarczy
Twoje serce, co zagrzewa do walki, do walki, do walki
Twoje serce, które cierpi i kocha namiętnie
Coraz prędzej przez łzy

Ich will nicht mehr

Aus Fetzen alltäglicher Freude webst du dein Schicksal
Aus Sehnsucht, Trost, Hoffnung baust du deine Welt
In deiner Stadt, mit Häusern ohne Stockwerke
Spielst du mit dem Teufel um den Himmel in dieser Hölle
Die Gott uns bereitet hat
Ich wollte weg für immer, in die blaue Ferne
Wo das Leben heller, reicher ist
Wo mir jemand geben wollte
Ich verschwand hundertmal spurlos
Um zurückzukehren zur silbernen Poesie
Der Wärme deiner Hände und Blicke

Ich will nicht mehr, dein Herz genügt zum Leben
Dein Herz, das mich zum Kampf um jeden Tag entflammt
Dein Herz, das leidet und leidenschaftlich liebt
Das schlägt, immer schneller, glühender
In der Qual zu dünner Tage Strang
Erklingt dein herzhaftes Fortissimo
Immer lauter, immer stärker

Wo Gesichter fehlen in Taten und Worten
Hast du ein Gesicht
Wo verschlungene Pfade ins Nichts führen
Kennst du deinen Weg
Du kannst jeden Schmerz trösten
Unser ewiges Zwielicht erhellen
Mit der Wärme deiner Hände und Blicke

Ich will nicht mehr, dein Herz genügt zum Leben
Dein Herz, das mich zum Kampf um jeden Tag entflammt
Dein Herz, das leidet und leidenschaftlich liebt
Das schlägt, immer schneller, glühender

In der Qual zu dünner Tage Strang
Erklingt dein herzhaftes Fortissimo
Im Drama der magersten Tage
Wirfst du mir Tränen hin, bittere Tränen
Tränen des Glücks, du erfüllst Träume

Ich will nicht mehr, dein Herz genügt zum Leben
Dein Herz, das mich zum Kampf entflammt, zum Kampf, zum Kampf
Dein Herz, das leidet und leidenschaftlich liebt
Immer schneller durch Tränen