Paroles et traduction Michał Bajor - Ogrzej mnie

Ogrzej mnie

Dzień, czy noc, czy to skwar, czy
Też mróz, jednaka treść
Nieodmiennie rozbrzmiewa w tej piosence:
Memu ciału wystarczy
Trzydzieści sześć i sześć,
Mojej duszy potrzeba znacznie więcej.
Memu ciału wystarczy
Coś wypić i coś zjeść,
Trochę pospać na boku czy na wznak
I nasz cud gospodarczy
Zapewnia mi to, lecz
Moja dusza codziennie prosi tak

Ogrzej mnie
Wierszyku pełen cudowności,
Wspólniku mojej bezsenności
Ogrzej, ogrzej mnie!
Rozżarz mnie
Niedokończona zdań wymiano,
Cudowna kłótnio, w pół urwana
Rozżarz, rozżarz mnie!
Ach, życie rozpal ogrzej duszę mą, bo skona
Do stu, do dwustu, do tysiąca, do miliona,
Wsłuchaj się w duszy mojej prośby natarczywe
Chcę mieć gorączkę! Give me fever!

Rozpal mnie
Blada kuzynko Melpomeno,
Jedną zagraną dobrze sceną
Rozpal, rozpal mnie
Ogrzej mnie
Świecie utkany z głupich marzeń
Akordeonie w nocnym barze
Ogrzej, ogrzej mnie

A świat na to odpowiada
Normalny duszy stan
To nie musi być stan podgorączkowy
Pana trzeba przebadać
Przedsięwziąć jakiś plan
By te bzdurne problemy raz mieć z głowy!
Kombinują, badają
Czy pies to, czy to bies
A mej duszy radości ciągle brak
Po staremu nadaje uparte SOS
Po staremu codziennie błaga tak

Ogrzej mnie
Zażarta na ten świat niezgodo,
Z którą rozstałem się tak młodo
Powróć, ogrzej mnie!

Rozżarz mnie
Chwilo szaleństwa i radości
Mej tożsamości, niezmienności
Dowiedź - rozżarz mnie!

Mój świecie rozpal duszę moją aż do końca
Mój świecie zamień duszę mą w cząsteczkę słońca
Niech świeci w mroku, niech rozjaśnia dni parszywe
Chcę mieć gorączkę! Give me fever!

Oh, rozpal mnie
Słonecznikowa kresko krzywa
Złota Van Gogha perspektywo
Rozpal, rozpal mnie.
Ogrzej mnie
Miłości, której nie znam jeszcze
Z wiosennych bzów liliowych deszczem
Przyjdź i
Ogrzej mnie!

Ogrzej mnie

Warm Me Up

Be it day, be it night, be it scorching heat,
Or freezing cold, the same refrain
Invariably resounds in this song:
My body needs only
Thirty-six and six
My soul needs much more.
My body needs only
Something to drink and something to eat
A little sleep on my side or on my back
And our economic miracle
Provides me with that, but
Every day my soul asks thus

Warm me up
Verse brimming with wonders,
Companion of my insomnia
Warm me up, warm me up!
Enflame me
Unfinished exchange of sentences,
Wonderful argument, left hanging
Enflame me, enfame me!
Oh, life, ignite, warm up my shivering soul,
To a hundred, to two hundred, to a thousand, to a million
Listen to my soul's insistent plea
I want a fever! Give me fever!

Ignite me
Pale cousin of Melpomene,
With one well-acted scene
Ignite me, ignite me
Warm me up
World woven of foolish dreams
Accordions in a late-night bar
Warm me up, warm me up

And to this, the world replies
A normal state of mind
It doesn't have to be a fever
One should examine you
Undertake some plan
To finally get rid of these absurd problems!
They ponder, they examine
Whether it's a dog or a demon
But my soul still lacks joy
As of old, it stubbornly sends out an SOS
As of old, it implores thus every day

Warm me up
Incensed disagreement with the world,
With which I parted so young
Return, warm me up!

Enflame me
Moment of madness and joy
Of my identity, of my constancy
Prove it - enfame me!

My world, ignite my soul, until the very end
My world, transform my soul into a particle of the sun
May it shine in the darkness, may it brighten the rotten days
I want a fever! Give me fever!

Oh, ignite me
Curved line of a sunflower
Golden perspective of Van Gogh
Ignite me, ignite me
Warm me up
Love that I do not yet know
With a lilac rain of spring lilacs
Come and
Warm me up!

Warm me up