Paroles et traduction Mikko Kuustonen - Aurora

Aurora

Seitsemän merta kavalaa ja seitsemän pimeää majakkaa
Tämä tuntematon -mentävä on
Sielua piinaa ikävä loputon
Kauriin kääntöpiirin taa
Kohti viimeistä rantaa
Vuorovedet miestä kuljettaa ja kivussa kantaa
Oi Aurora, kaikkiko katoaa?
Oi Aurora, etkö jättäisi vähän valoa

Kun tuuli kääntyy koilliseen, aaltoihin lasken seppeleen
Kristallisen maljani viimeisen menneelle täytän ja kumoan sen

Kauriin kääntöpiirin taa
Kohti viimeistä rantaa
Vuorovedet miestä kuljettaa ja kivussa kantaa
Oi Aurora, kaikkiko katoaa?
Oi Aurora, etkö jättäisi vähän valoa

Tähän pelossa kuljin
Etsin syvääkin syvemmän haudan
Rautakahlein arkkuun suljin pyhän totuuden polttoraudan

Oi Aurora, kaikkiko katoaa?
Oi Aurora, etkö jättäisi vähän valoa
Oi Aurora, oi Aurora

Аврора

Семь морей коварных и семь тёмных маяков
Этот неведомый путь мне предстоит
Душу томит тоска бесконечная
За тропик Козерога
К последнему берегу
Воды морские меня несут и в муках держат
О, Аврора, неужели всё исчезнет?
О, Аврора, неужели ты не оставишь немного света?

Когда ветер повернёт на северо-восток, я брошу в волны свой сосуд
Хрустальную чашу свою последнюю за прошлое наполню и опрокину

За тропик Козерога
К последнему берегу
Воды морские меня несут и в муках держат
О, Аврора, неужели всё исчезнет?
О, Аврора, неужели ты не оставишь немного света?

В страхе я шёл сюда
Искал могилу глубже всех глубин
Железными цепями в гробу заключил я святую правду, как раскалённое железо

О, Аврора, неужели всё исчезнет?
О, Аврора, неужели ты не оставишь немного света?
О, Аврора, о, Аврора