Paroles et traduction Miri Yusif - Nirvana

Nirvana

Mənsizlər mənsizləyir mənsiz
Mahnılar qalmaz heçkimsəsiz.
Gələnlər gedirlər gərəksiz
Uçanlar da uçurlar fərsiz.
Cansızlar yazıqlar simasız
Hətta vicdanları qidasız
Zəiflər döyülür səbəbsiz
Qədərsiz dünya bərəkətsiz.
Bu sirlər soruşur güzgüdən
Allahsız soruşur güzgüdən.
Kim burda əksinə düzgünə
Alçaqlar inanır bir günə.
Körpələr qocalır 100 günə
Ümid var güvənir pis günə
Heykəllər insan üçün nümunə
Oralar zəngçatmaz abunə!
De Niyə? Sənsiz qalmışam mən
De Niyə? Ucadan bir də
De Niyə? Qocalmış dünyam
Ucadan bir də
De Niyə? Sənsiz qalmışam mən
De Niyə? Ucadan bir də
De Niyə? Qocalmış dünyam
Qapılar heçvaxt bağlı olmaz
Mən getsəm belə dünya solmaz
İnsanlar yararlı, yaramaz
Yaradan bizi boş yaratmaz
Nəsildən mənə gələn miras
Alışmışam ona mən biraz
Bu ayaz gecələr toxunmaz
Riyakar qorxunu aldatmaz
İndi tək qalmışam özümdə
Özümdə, bir də yad sözümdə
O məhrum yaşlı kor gözümdə
Yada çox qayğısız dözümdə
Körpələr qocalır 100 günə
Ümid var güvənir pis günə
Heykəllər insan üçün nümunə
Oralar zəngçatmaz abunə!
De Niyə? Sənsiz qalmışam mən
De Niyə? Ucadan bir də
De Niyə? Qocalmış dünyam
Ucadan bir də
De Niyə? Sənsiz qalmışam mən
De Niyə? Ucadan bir də
De Niyə? Qocalmış dünyam
Mənsizlər mənsizləyir mənsiz
Sənsizlər sənsizləyir sənsiz
Uçanlar da uçurlar pərsiz
Cansızlar yazıqlar simasız

Nirvana

Those without me forlornly yearn for me.
Songs no longer linger without someone.
They come and go, a pointless thing,
Those that fly soar meaninglessly.
The lifeless, wretched souls, faceless,
Even their consciences are famished.
The weak are beaten senselessly,
A joyless world, devoid of grace.
These mysteries the mirror questions,
The godless man interrogates his reflection.
Whose deeds here align with what is right,
The wicked believe in a judgment day.
Infants age in a century,
Hope endures, trusting in adversity.
Sculptures serve as models for mankind,
Their silence unbroken, an eternal pact.
Tell me why? I am left bereft of you.
Tell me why? Tell me again, my love.
Tell me why? My world has grown old.
Tell me again, my love.
Tell me why? I am left bereft of you.
Tell me why? Tell me again, my love.
Tell me why? My world has grown old.
Doors remain forever open,
The world will not wither, even if I depart.
People, both virtuous and wicked,
The Creator did not design us in vain.
A legacy passed down through generations,
I have grown somewhat accustomed to it.
These icy nights offer no respite,
Hypocrites will never deceive my fears.
Now I am alone in my own world,
In myself, and in the words of strangers.
In my sightless, aged eyes, bereft of sight,
In my heart, once reckless and carefree.
Infants age in a century,
Hope endures, trusting in adversity.
Sculptures serve as models for mankind,
Their silence unbroken, an eternal pact.
Tell me why? I am left bereft of you.
Tell me why? Tell me again, my love.
Tell me why? My world has grown old.
Tell me again, my love.
Tell me why? I am left bereft of you.
Tell me why? Tell me again, my love.
Tell me why? My world has grown old.
Those without me forlornly yearn for me.
Those without you forlornly yearn for you.
Those that fly soar meaninglessly.
The lifeless, wretched souls, faceless.