Skia - Misdeal traduction en allemand

Skia

Το ζήτημα δεν είναι απλό, η πλάκα πια κομμένη
Κι αυτή η σκιά στο στήθος μου καλά κρατεί και μένει
Παλεύω με οινόπνευμα να σβήσω τη φωτιά της
Μήπως και νιώσει η σκέψη μου κι έρθει στα συγκαλά της

Τον έλεγχο δεν έχασα για αυτό και συνεχίζω
Ψάχνω τον τρόπο να τα πω, μα μέσα μου όλο βρίζω
Φωτογραφίζω θάλασσες, πρόσωπα και λιμάνια
Ξεχνιέμαι μες τα σκοτεινά, μοναχικά σεργιάνια

Και χάνομαι εκεί, βράχος στα συναισθήματα
Αλλά οι βράχοι σπάνε στα δυνατά τα κύματα
Δείξε μου τα βήματα και ίσως να το χορέψω
Το τέρας μέσα μου ξυπνά και θέλω να το δέσω

Νιώθω τη νύχτα δίπλα μου, πάνω στο μαξιλάρι
Γυρτό στο βάθος, λαμπερό, ρομαντικό φεγγάρι
Κράτα τους στίχους μου σφιχτά, κρατάω την εικόνα
Παντοτινό μου φυλαχτό για το βαρύ χειμώνα

Ο ήχος απ' τη θάλασσα, ξεκούρδιστος στα αυτιά μου
Κι αυτή η σκιά στο στήθος μου απ' τα καμώματά μου
Όσο θα ζούνε οι καημοί θα βγαίνουν και τραγούδια
Να ανοίγουνε τους ουρανούς να κλαίνε τα αγγελούδια

Μη με ρωτάς γιατί και ποια είναι η ουσία
Μπορεί να βγει καλό, μπορεί και μαλακία
Μα ούτε που με νοιάζει, τραγούδι αυτό δε μοιάζει
Το γράφω για την πάρτη μου κι ο δρόμος μου με βγάζει

Σε μέρη που προτίμησα να μην τα περπατήσω
Και μου μιλώ για θάνατο τη θλίψη μου να σβήσω
Μα αυτή με κυνηγάει, από παιδί κρατάει
Κι έχει τρόπο μοναδικό τη σκέψη να γαμάει

Ακούγεται σκληρό και μοιάζει αρρωστημένο
Μα ήρθε από το πουθενά, που να το περιμένω?
Και δεν περνούν οι μέρες κι αδειάζει το ποτήρι
Κι ο χρόνος είναι εχθρός και δε μου κάνει το χατίρι

Μοιάζει μακρύς ο γυρισμός και ψάχνω την αιτία
Μιας θλίψης που με κυβερνά από την εφηβεία
Και γράφω να τα μοιραστώ και η φωτιά να σβήσει
Σαν λόγια αυθόρμητα, τρελά σε ένα βαρύ μεθύσι

Κι αν βγει κατεβατό χωρίς ρεφραίν στο τέλος
Θα 'ναι γιατί τη νύχτα αυτή είμαι λίγο χαμένος
Κι οι άμυνες νεκρές, μα έχω λίγο ακόμα
Σβήνω τις σκέψεις τις κακές με οινόπνευμα στο χώμα

Τρία χαμόγελα γλυκά και δυο θλιμμένα βράδια
Ένα ταξίδι σύντομο στο φώς και στα σκοτάδια
Κι οι σκέψεις είναι εκεί ακόμα μες το κρύο
Και γράφω το κουπλέ αυτό για να τους πω αντίο

Λάθη, κι η σκιά γίνεται αγκάθι
Μες στα όνειρα που πλάθει
Το μυαλό ψάχνει την άκρη
Κι είμαι ακόμα εκεί
Λάθη, κι η σκιά γίνεται αγκάθι
Μες στα όνειρα που πλάθει
Το μυαλό ψάχνει την άκρη
Κι είμαι ακόμα εκεί
Λάθη, κι η σκιά γίνεται αγκάθι
Μες στα όνειρα που πλάθει
Το μυαλό ψάχνει την άκρη
Κι είμαι ακόμα εκεί

Schatten

Die Sache ist nicht einfach, der Spaß ist längst vorbei
Und dieser Schatten auf meiner Brust bleibt hartnäckig hier
Ich kämpfe mit Alkohol, um ihr Feuer zu löschen
Vielleicht kommt mein Verstand zur Besinnung, findet zurück

Die Kontrolle hab ich nicht verloren, darum mach ich weiter
Suche nach Worten, doch innerlich fluch ich nur
Fotografiere Meere, Gesichter und Häfen
Verlier mich in der Dunkelheit, einsamen Streifzügen

Und ich verlier mich dort, Fels in den Gefühlen
Doch Felsen brechen unter starken Wellen
Zeig mir die Schritte, vielleicht tanze ich es
Das Monster in mir erwacht, ich will es fesseln

Ich spüre die Nacht neben mir, auf dem Kissen
Dreh mich zur Tiefe, heller, romantischer Mond
Halt meine Zeilen fest, ich halt das Bild
Mein ewiger Talisman für den harten Winter

Der Klang des Meeres, verstimmte in meinen Ohren
Und dieser Schatten auf meiner Brust von meinen Taten
Solang es Kummer gibt, entstehen Lieder
Die Himmel öffnen, Engel weinen lassen

Frag nicht warum oder was der Sinn ist
Kann gut werden, kann auch Scheiße sein
Doch es kümmert mich nicht, das hier ist kein Lied
Ich schreibs für mich selbst, mein Weg führt mich raus

Zu Orten, die ich mied zu betreten
Und rede vom Tod, um meinen Kummer zu löschen
Doch er jagt mich, hält mich seit Kindheit
Und hat einzigartige Art, Gedanken zu ficken

Klingt hart und wirkt krank
Doch kam aus dem Nichts, wer hätt's erwartet?
Tage vergehen nicht, das Glas wird leer
Zeit ist ein Feind, tut mir keinen Gefallen

Die Rückkehr scheint lang, ich suche den Grund
Eines Kummers, der mich regiert seit der Jugend
Ich schreib um zu teilen, das Feuer zu löschen
Wie spontane Worte, verrückt im schweren Rausch

Und wenns ein Geschwafel wird ohne Refrain am Ende
Liegt's daran, dass ich heut Nacht etwas verloren bin
Die Abwehr tot, doch ich hab noch ein wenig
Lösche böse Gedanken mit Alkohol im Staub

Drei süße Lächeln, zwei traurige Abende
Eine kurze Reise ins Licht und in die Dunkelheit
Und die Gedanken sind noch da in der Kälte
Ich schreib dieses Couplet, um Lebewohl zu sagen

Fehler, und der Schatten wird zum Dorn
In den Träumen, die er formt
Der Geist sucht den Rand
Und ich bin immer noch hier
Fehler, und der Schatten wird zum Dorn
In den Träumen, die er formt
Der Geist sucht den Rand
Und ich bin immer noch hier
Fehler, und der Schatten wird zum Dorn
In den Träumen, die er formt
Der Geist sucht den Rand
Und ich bin immer noch hier