Paroles et traduction Miuosh - Patos

Patos

Wiesz o co chodzi?
Przyjęło się chyba tak w Polsce, że w ogóle ludzie chcą szufladkować tą całą twoja muzykę.
Mnie się pytają czy to jest horror rap, czy hardcore rap, czy psycho, gdzie jest ten dawny Miuosh, czy to trueschool, czy bounce. Stary ja nawet nie wiem co to jest ten trueschool, nie? Czy to chodzi o to że bit jest samplowany? Ważne jest to, żeby ludzie razem z sobą dorastali i rozumieli to co ty chcesz im powiedzieć. Nie ważne czy studiują, czy pracują, czy są z bloku, czy z dobrego domu, czy z ulicy. Ważne że to rozumieją. Ja robie to dla wszystkich, bo o to chodzi nie?

To nawet dla tych co dzień w dzień wdupiają fetę,
I do dziś im się wydaje że patos to ten czwarty muszkieter,
Ja każdy wers zawijam blete i ściągam bucha,
W płucach go miele i wypuszczam go w eter, posłuchaj.
Tych parę prawd, parę historii i miejsc, pare set brudnych serc,
Których rytm określa herc - ja wiem.
Czasami zamiast się wspinać o wiele łatwiej jest zejść,
Ja na kolanach, po kamieniach póki tylko jest sens.
Póki tylko jest powód, koncerty to alibi, dyskografia to dowód,
Nie z Vivy i MTV, a zza szyb samochodów.
Daleko mi do szczytów, o wiele bliżej do grobu.
To ten nieznany na ogół i ten nie słuchany wszędzie,
Chuj z tym, póki gram, wiem że jakoś to będzie, (ej)
Bo znam swoje miejsce, to dla moich ludzi tutaj i wszędzie!

Stary, powiem Ci tak,
że w momencie kiedy zaczynałem słuchać tego całego rapu,
Kiedy strażak puszczał mi te kawałki,
Kiedy zaczynaliśmy to robić z Puqiem,
Nawet sobie nie wyobrażałem tego,
że kiedyś będe w sytuacji, w której wydaje płyty, gram koncerty,
Jeżdżę po całej Polsce, to było zupełnie inaczej.

Pamiętam koniec podstawówki, i te pierwsze rytmy,
Pierwsze rapy na walkmanach, co cięły mózg jak brzytwy,
Lenary, ery, Wzgórzaki i Kalibry,
Pierwsza wódka i jointy, których nie zapomnę nigdy,
Pamiętam PKCK MCF ALO Dziewiętnasty,
Pierwszy mega, pierwsze w miarę szybkie laski,
Pierwsze weekendy w Tychach,
Na M się dało ten rap wdychać,
I po dziś dzień z Rzeszem okupuje tam ławki,
Pamiętam Mikołów z przed tylu lat,
Ja i dwóch, co jak brat kontra świat,
Wiem, dzień za dniem, a za taktem takt,
Na przekór całej stercie tych naciąganych prawd,
Z czasem dorwał nas jad, ład, czasem pękam,
Nawet przy najtwardszych dzwiękach,
Wyłapałem jedno i do dziś to pamiętam,
Im wyżej jesteś, tym droga bardziej kręta.

Bo to dla moich ludzi tutaj i wszędzie,
Dzień za dniem, a za taktem takt,
Póki jest powód, póki tylko jest sens.

Pathos

You know what I'm saying?
It seems like it's become the norm in Poland for people to want to pigeonhole your music.
They ask me if it's horror rap, hardcore rap, psycho rap, where's the old Miuosh, is it trueschool, is it bounce. Man, I don't even know what trueschool is, right? Is it about the beat being sampled? What's important is that people grow up with you and understand what you want to tell them. It doesn't matter if they're studying, working, from the block, from a good home, or from the streets. What matters is that they understand. I do this for everyone, because that's the point, right?

Even for those who snort speed day in and day out,
And still think pathos is the fourth musketeer,
I roll every verse into a blunt and take a drag,
Grind it in my lungs and release it into the ether, listen.
These few truths, a few stories and places, a few hundred dirty hearts,
Whose rhythm is determined by the hertz - I know.
Sometimes instead of climbing up, it's much easier to go down,
I'm on my knees, on the stones as long as there's a point.
As long as there's a reason, concerts are an alibi, discography is proof,
Not from Viva and MTV, but from behind car windows.
I'm far from the peaks, much closer to the grave.
This is the one generally unknown and unheard everywhere,
Fuck it, as long as I'm playing, I know it'll be alright, (hey)
Because I know my place, this is for my people here and everywhere!

Man, I'll tell you this,
that when I started listening to all this rap,
When the fireman played me those tracks,
When we started doing this with Puq,
I never imagined,
that one day I'd be in a situation where I'm releasing albums, playing concerts,
Traveling all over Poland, it was completely different.

I remember the end of elementary school, and those first rhythms,
First raps on Walkmans that cut the brain like razors,
Lenary, ery, Wzgórzaki and Kalibry,
First vodka and joints that I'll never forget,
I remember PKCK MCF ALO Nineteenth,
First mega, first kinda fast girls,
First weekends in Tychy,
You could inhale this rap on M,
And to this day with Rzesz I occupy the benches there,
I remember Mikołów from so many years ago,
Me and two others, like brothers against the world,
I know, day by day, and beat by beat,
In spite of the whole pile of these stretched truths,
Over time, the venom got to us, sometimes I crack,
Even with the hardest sounds,
I caught one thing and I remember it to this day,
The higher you are, the more winding the road.

Because this is for my people here and everywhere,
Day by day, and beat by beat,
As long as there's a reason, as long as there's a point.