Paroles et traduction Moein - Esfahan

Esfahan

دلم میخواد به اصفهان برگردم
بازم به اون نصف جهان برگردم
برم اونجا بشینم در کنار زاینده رود
بخونم از ته دل ترانه و شعر و سرود ترانه و شعرو سرود

خودم اینجا دلم اونجا همه راز و نیازم اونجا
ای خدا عشق منو یار منو اون گل نازم اونجا
چکنم با کی بگم عقده دل رو پیش کی خالی کنم
دردمو با چه زبون به اینو اون حالی کنم

اسمون گریه کند بر سر جانانه من
اشک ریزان شده دلدار در ان خانه من
از غم دوری او همدم پیمانه شدم
همچو شبگرد غزل خون سوی میخانه شدم
مست و دیوانه شدم مست و دیوانه شدم
به خدا این دل من پر از غمه تموم دنیا برام جهنمه
هر چه گویم من از این سوز دلم
به خدا بازم کمه بازم کمه

چکنم با کی بگم عقده دل رو پیش کی خالی کنم
دردمو با چه زبون به اینو اون حالی کنم

دلم میخواد به اصفهان برگردم
بازم به اون نصف جهان برگردم

Esfahan

My heart yearns to return to Isfahan
To that half of the world once more
I'll go there and sit by the Zayandeh River
Singing songs, reciting poems and hymns from my soul

I am here, but my heart is there, my hopes and dreams are there
Oh God, my love, my companion, my precious flower is there
What can I do, who can I tell my troubles to?
In what language can I express my pain to others?

The heavens weep for my beloved
Tears stream down her face in that house
In my sorrow of being apart from her, I have become a devotee of the goblet
Like a nightingale, I have become a poet, singing my way to the tavern
Intoxicated and crazed, intoxicated and crazed
By God, my heart is heavy with sorrow, the whole world is hell for me
No matter how much I speak of this burning pain in my heart
It is still not enough, it is still not enough

What can I do, who can I tell my troubles to?
In what language can I express my pain to others?

My heart yearns to return to Isfahan
To that half of the world once more