Paroles et traduction Mohammad Esfahani - Sarab

Sarab

ماجرا این است کم کم کمیت بالا گرفت
جای ارزش های مارا ارزه ی کالا گرفت
احترام ای یا علی در ذهن بازوها شکست
دست مردی خسته شد پای ترازوها شکست
فرق مولای عدالت بار دیگر چاک خورد
خطبههای آتشین متروک ماند و خاک خورد
با کدامین سحر از دلها محبت غیب شد
ناجوانمردی هنر، مردانگیها عیب شد
سرسرای سینهها را رنگ خاموشی گرفت
صورت آیینه زنگار فراموشی گرفت
سالکان را پای پرتاول ز رفتن خسته شد
دست پر اعجاز مردان طریقت بسته شد
تا هوای صاف را بال و پر کرکس گرفت
آسمان از سینهها خورشید خود را پس گرفت
رنگ ولگرد سیاهیها به جانها خیمه زد
روح شب در جای جای آسمانها خیمه زد
این زمان شلاق بر باور حکومت میکند
در بلاد شعله، خاکستر حکومت میکند
اعتبار دستها و پینهها در مرخصی
چهرها لوح ریا، آیینهها در مرخصی
ماجرا این است، آری ماجرا تکراری است
زخم ما کهنه است اما بینهایت کاری است
از شما میپرسم آن شور اهورایی چه شد
بال معراج و خیال عرشپیمایی چه شد
جان تاریک من اینک مثل دریا روشن است
صبحگون از تابش خورشید مولا روشن است
تیغ یادش ریشهی اندوه و غم را میزند
آفتاب هستیاش چشم عدم را میزند
چشم هستی آبها را جز علی مولا ندید
جز علی مولا برای نسل دریاها ندید
کلبهی شاد دلم ناگاه میگردد خراب
باز ضربت میخورد مولای دریا از سراب

Mirage

The story is that gradually quantity increased
The value of our worth replaced by the value of goods
The respect for Ali in the mind broke under the power
The hand of a tired man was broken at the scales
The difference of the lord of justice was once again torn
The fiery sermons were abandoned and covered with dirt
With which magic love disappeared from hearts
Dishonesty became an art, manliness became a flaw
The atrium of the chest was filled with the color of silence
The face of the mirror suffered from the rust of oblivion
The wayfarers got tired of wandering from walking
The miraculous hands of the men of the path were tied
Until the clear air was filled with the vulture's wings
The sky took its sun from the chest
The color of the black vagrant settled in the souls
The spirit of the night spread its tent in the sky
Now the whip reigns over the faith
In the land of flames, the ashes reign
The credibility of hands and calluses is on leave
Faces are tablets of hypocrisy, mirrors are on leave
The story is this, yes, the story is repeated
Our wound is old but it's infinitely tiring
I ask you what happened to that divine passion
The wing of the ladder and the thought of flying in the heavens, what happened?
My dark soul is now bright like the sea
It's bright from the shine of the sun of the lord
The blade of his memory cuts the root of sadness and sorrow
His radiant sun blinds the eye of non-existence
The eye of existence has seen no water but Ali, the lord
Has seen none but Ali, the lord for the lineage of seas
The happy hut of my heart suddenly turns into ruins
Again the lord of the sea suffers a blow from the mirage