Paroles et traduction Mohsen Chavoshi - Rah-e Karbala

Rah-e Karbala

خسته از نگاه عالم گوشه گیر جنگلا
خیلی دوست دارم برم به سرزمین کربلا
اما این همه پرنده چرا طاووس شدم
ای خدا ببین چطور از همه مایوس شدم
آخه چی می شد منم عقاب و شاهین می شدم
می تونستم بپرم به آرزوهای خودم
همه زل زدن به پای زشت من
نمی دونن که چیه سرشت من
نمی دونن که می خوام چیکار کنم
دلمو به عشق کی دچار کنم
دوست دارم راهی کربلا بشم
تا منم سری توی سرا بشم
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
خسته از نگاه عالم گوشه گیر جنگلا
خیلی دوست دارم برم به سرزمین کربلا
اما این همه پرنده چرا طاووس شدم
ای خدا ببین چطور از همه مایوس شدم
آخه چی می شد منم عقاب و شاهین می شدم
می تونستم بپرم به آرزوهای خودم
همه زل زدن به پای زشت من
نمی دونن که چیه سرشت من
نمی دونن که می خوام چیکار کنم
دلمو به عشق کی دچار کنم
دوست دارم راهی کربلا بشم
تا منم سری توی سرا بشم
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا
حالا از کجا برم پای پیاده ای خدا
راهمو نشون بده می خوام برم به کربلا

The Path to Karbala

Tired of the world's gaze, I hide in the forests deep,
Longing to journey to Karbala's land, where my soul can sleep.
But amongst all the birds, why was I made a peacock so vain?
Oh God, see how I've grown disillusioned, filled with pain.
Why couldn't I have been an eagle, soaring high and free,
Reaching my dreams, with wings that carry me?
Everyone stares at my ugly feet, judging my every stride,
They don't understand my true nature, what I keep inside.
They don't know what I yearn for, what I long to achieve,
Or the love that consumes my heart, the solace I believe.
I desire to embark on the path to Karbala's embrace,
To find my place within its sanctuary, a sacred space.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Tired of the world's gaze, I hide in the forests deep,
Longing to journey to Karbala's land, where my soul can sleep.
But amongst all the birds, why was I made a peacock so vain?
Oh God, see how I've grown disillusioned, filled with pain.
Why couldn't I have been an eagle, soaring high and free,
Reaching my dreams, with wings that carry me?
Everyone stares at my ugly feet, judging my every stride,
They don't understand my true nature, what I keep inside.
They don't know what I yearn for, what I long to achieve,
Or the love that consumes my heart, the solace I believe.
I desire to embark on the path to Karbala's embrace,
To find my place within its sanctuary, a sacred space.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.
Oh God, show me the way, on foot I shall roam,
Guide me to Karbala, my spirit's true home.