Paroles et traduction Mohsen Namjoo - Ey Sareban (Live)

Ey Sareban (Live)

ای ساربان
ای کاروان
لیلای من کجا می بری
بـا بـردن،لیلای مـن،جان و دل مـرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری

در بستـن،پیمـان مـا،تنهــا گـواه مــا شــد،خـــدا
تا جهان،بر پا بُـوَد،این عشق ما مانـد به جا
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری

تمامی دینم ز دنیای فانـی،شراره ی عشقی که شد زندگانی
به یاد یاری،خوشا قطره اشکی،ز سوز عشقی،خوشا زندگانی
همیشه خدایا،محبت دلها،بـه دلهـا بماند،بسان دل ما
که لیلی و مجنون،فسانه شود
حکایت ما،جاودانه شود

تــو اکنــون ز عشقـم گـریزانی
غمــم را ز چشمــم نمــی خـوانی
از این غم،چه حالم،نمی دانی

پس از تو نمـونم بـرای خـدا،تـو مـرگ دلـم را ببیـن و برو
چو طوفان سختی ز شاخه غم،گل هستی ام را به چین و برو

که هستم من آن تک درختی،که در پای طوفان نشسته
همـه شـاخـه هـای وجـودش،ز خشـم طبیـعـت شکسته

ای ساربان
ای کاروان
لیلای من کجا می بری
غمگیبـا بـردن لیلای مـن،جان و دل مـرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری

Эй, погонщик (Live)

Эй, погонщик,
эй, караван,
мою Лейлу куда уводишь?
Уводя мою Лейлу, ты забираешь мою жизнь и душу.
Эй, погонщик, куда ты идешь?
Мою Лейлу зачем уводишь?
Эй, погонщик, куда ты идешь?
Мою Лейлу зачем уводишь?

При заключении нашего договора, единственным свидетелем был Бог.
Пока мир существует, эта наша любовь останется здесь.
Эй, погонщик, куда ты идешь?
Мою Лейлу зачем уводишь?
Эй, погонщик, куда ты идешь?
Мою Лейлу зачем уводишь?

Вся моя религия в этом бренном мире — пламя любви, ставшее жизнью.
В память о возлюбленной, как прекрасна капля слезы, от огня любви, как прекрасна жизнь.
Всегда, Боже, пусть любовь сердец, останется в сердцах, подобно нашему сердцу,
Чтобы Лейли и Меджнун стали легендой,
А наша история стала вечной.

Ты теперь бежишь от моей любви,
Мою печаль в моих глазах не читаешь,
От этой печали, в каком я состоянии, не знаешь.

После тебя я не останусь ради Бога, ты видишь смерть моего сердца, и уходи.
Как свирепый ураган с ветви печали, цветок моего бытия сорви и уходи.

Ведь я то одинокое дерево, что стоит перед бурей,
Все ветви его существования, от ярости природы сломаны.

Эй, погонщик,
эй, караван,
мою Лейлу куда уводишь?
Уводя тайно мою Лейлу, ты забираешь мою жизнь и душу.
Эй, погонщик, куда ты идешь?
Мою Лейлу зачем уводишь?
Эй, погонщик, куда ты идешь?
Мою Лейлу зачем уводишь?