Paroles et traduction Morteza Pashaei - Asre Paeizy

Asre Paeizy

بهت پیله کردم نمیمونی پیشم
نه میمیرم اینجا نه پروانه میشم
از عشقِ زیادی تو رو خسته کردم
تو دورم زدی خواستی دورت نگردم
بازم شوریِ اشک و لبهای سردم
من این بازی و صد دفعه دوره کردم
نه راهی نداره گمونم قراره
یکی دیگه دستامو تنها بذاره
دیگه توی دنیا به چی اعتباره
کسی که براش مُردی دوست نداره
من و بغض و بارون سکوتِ خیابون
دوباره شکستم چه ساده چه آسون
به پاتم بسوزم تو شمعم نمیشی
تو حوای دنیای آدم نمیشی
غرورت گلومو به هق هق کشیده
آدم که قسم خوردشو دق نمیده
من و تو یه عمره دو تا خط صافیم
شده عادت ما که رویا ببافیم
بشینیم و عشقو به بازی بگیریم
واسه زندگی کردنامون بمیریم
چه سخته تو تنهایی شرمنده میشی
ماها قهرمانیم و بازنده میشیم
مث عصر پاییزی رنگ و رومون
واسه خیلیا خاطره ست آرزومون
دیگه توی دنیا به چی اعتباره
کسی که براش مردی دوست نداره
من و بغض و بارون سکوتِ خیابون
دوباره شکستم چه ساده چه آسون
به پاتم بسوزم تو شمعم نمیشی
تو حوای دنیای آدم نمیشی
غرورت گلومو به هق هق کشیده
آدم که قسم خوردشو دق نمیده
مثل عصر پاییزیه
مثل عصر پاییزیه
مثل عصر پاییزیه...

Autumn Afternoon

I cling to you, but you won't stay with me,
I don't die here, nor do I become a moth.
With too much love, I've tired you,
You pushed me away, you didn't want me to follow you around.
Again, the bitterness of tears and cold lips,
I've played this game a hundred times over.
I guess there's no way, it seems,
Someone else will leave my hands alone.
What else is there to believe in the world?
The one you die for doesn't love you.
Me and my sorrow and the silence of the street,
I'm broken again, how easy, how simple.
I can burn at your feet, you won't be my candle,
You won't be the Eve of Adam's world.
Your pride has dragged my throat into sobs,
A man doesn't swear and then break his vow.
You and I have been two straight lines for a lifetime,
It's become our habit to dream and weave dreams,
To sit and play with love,
To die for our lives.
How hard it is to be ashamed in loneliness,
We are heroes and we become losers.
Like an autumn afternoon, our color and face,
Our wish is a memory for many.
What else is there to believe in the world?
The one you die for doesn't love you.
Me and my sorrow and the silence of the street,
I'm broken again, how easy, how simple.
I can burn at your feet, you won't be my candle,
You won't be the Eve of Adam's world.
Your pride has dragged my throat into sobs,
A man doesn't swear and then break his vow.
Like an Autumn afternoon,
Like an Autumn afternoon,
Like an Autumn afternoon...