Paroles et traduction Mt Beyazkin - Karanlıklarıma Doğ

Karanlıklarıma Doğ

Bir dur
Bir sor
Yok mu bir yol
Karanlıklarıma doğ
"Kaybolup gidelim" de
Sonsuza

Güç topluyordu karabulutlardan
Bugün yağmur olup yağacaktı kara bahtının üzerine
Üzüldüğü tüm hatıraları yakacaktı geçmişten
Yeminle unutacaktı hepsini
Allah belamı versin hepsini unutacaktı
Yaraları sarılacaktı hiç hissedemediği merhamet ve sevgiyle
Güvenle sarılacağı bir umudu olacaktı
Mutlulukla özleyecekti geleceğini ayırıp
Hayallerle süslediği acı geçmişinden
Hüzün duvarlarına yazılmış tüm acıları silip
Yeniden yazacak gücü vardı
Kurak çöllere dayanacak kalbinin örgücü
Öcü alınmışcasına yalnızlığın
Sadece mutlu anlara takılıp kalacaktı
Sözü vardı tüm yaşanmamışlıkların
İçine atılan sesi çıkmayan yılların gerdanına bıraktığı şans öpücüğü
Geçen tüm yılların hatrına
Kalbine verilmiş son bir kez daha doğ! sözü

Bir dur
Bir sor
Yok mu bir yol
Karanlıklarıma doğ
"Kaybolup gidelim" de
Sonsuza
Bir dur
Bir sor
Yok mu bir yol
Karanlıklarıma doğ
"Kaybolup gidelim" de
Sonsuza

İlham dalgalarıyla kalbinin kıyılarına vuruyordu umudunun kırık parçaları
Sel felaketi gibi hatıraları örtüyordu toprakla cesetleri saklarcasına
Bir de utanmadan gülüyordu
Sen her yorulduğunda
Her ağladığında, dayanamadığında ve yeter diye haykırdığında
O "A ha işte buraya kadar!" deyip
Yaşanmışlıklar gizliyordu
Bu son!
Bu son!
Diyordu
Şanssız bir kaderin mahkumusun diye bağırıyordu
İsyanını, direnişini, inadını görmeden
Ve bal gibi biliyordu
Bilendiğini, her darbede daha da güçlendiğini, yaşamaya kilitlendiğini
Bugün eski tanrıları şaşırtacaksın
Kaderin tüm olmak zorunda olanlarına inat
Son bir kez daha doğacaksın küllerinden Beyazkin kuşum
Sonsuza uçacaksın

Bir dur
Bir sor
Yok mu bir yol
Karanlıklarıma doğ
"Kaybolup gidelim" de
Sonsuza
Bir dur
Bir sor
Yok mu bir yol
Karanlıklarıma doğ
"Kaybolup gidelim" de
Sonsuza

Rise to My Darkness

Stop for a moment
Ask yourself
Is there no way
Rise to my darkness
Say "Let's disappear"
Forever

Strength was gathering from the storm clouds
Today, it was going to rain on your dark fate
It would burn all your painful memories from the past
It would swear to forget them all
God damn it, it would forget them all
Its wounds would heal with compassion and love that it never felt before
There would be a hope to hold onto with trust
It would long for its future, separating it with happiness
From the painful past you adorned with dreams
It had the power to erase all the pain written on the walls of sorrow
It had the power to rewrite them
The weaver of your heart, who will withstand the dry deserts
The loneliness, as if it had been avenged
It would only cling to happy moments
It had a promise for all the things that hadn’t happened
A kiss of chance left on the throat of years of silent swallowing
For the sake of all the years that have passed
A final “rise!” given to your heart once more

Stop for a moment
Ask yourself
Is there no way
Rise to my darkness
Say "Let's disappear"
Forever
Stop for a moment
Ask yourself
Is there no way
Rise to my darkness
Say "Let's disappear"
Forever

Waves of inspiration were crashing against the shores of your heart, pieces of your broken hope
Like a flood, memories were covering your memories, hiding your corpses with earth
And it was laughing without shame
Every time you tired
Every time you cried, couldn't bear it, and screamed enough
It said, "Ah, that's how far it goes!
Experiences were hidden
This is the end!
This is the end!
It said
It shouted that you are a prisoner of an unlucky fate
Without seeing your rebellion, your resistance, your stubbornness
And it knew it like honey
It knew that you were getting stronger with each blow, that you were locked into living
Today you will surprise the old gods
In defiance of all that your fate had to be
You will rise once more from your ashes, my Whitekin bird
You will fly forever

Stop for a moment
Ask yourself
Is there no way
Rise to my darkness
Say "Let's disappear"
Forever
Stop for a moment
Ask yourself
Is there no way
Rise to my darkness
Say "Let's disappear"
Forever