Paroles et traduction Munif Ahmad - Zikir Munajat

Zikir Munajat

Di kala malam sunyi sepi
Bagi insan tenggelam dalam mimpi
Musafir yang malam ini pergi membasuh diri
Untuk mengadapMu oh Tuhan

Lemah lututku berdiri
Di hadapanMu tangisanku keharuan
Hamba yang lemah serta hina
Engkau terima jua mendekati
Bersimpuh di bawah duli kebesaranMu

Tuhan hamba belum pasti
Bagaimana penerimaanMu
Di kala mendengar pengaduanku
Ku yakin Kau tak mungkiri
Dalam wahyu yang Kau nuzulkan
Kau berjanji menerima pengaduanku

Dan Kau berjanji
Sudi mengampunkanku
Dari segala dosa yang ku lakukan

AmpunanMu Tuhan
Lebih besar dari kesalahan insan
Hamba yakin pada keampunanMu Tuhan
Bukan tidak redha dengan ujian
Cuma hendak mengadu padaMu
Tempat hamba kembali nanti di sana
(Terimalah ya Allah)

Di kala malam sunyi sepi
Bagi insan tenggelam dalam mimpi
Musafir yang malam ini
Pergi membasuh diri
Untuk mengadapMu oh Tuhan

Lemah lututku berdiri
Di hadapanMu tangisanku keharuan
Hamba yang lemah serta hina
Engkau terima jua mendekati
Bersimpuh di bawah duli kebesaranMu

AmpunanMu Tuhan
Lebih besar dari kesalahan insan
Hamba yakin pada keampunanMu Tuhan
Bukan tidak redha dengan ujian
Cuma hendak mengadu padaMu
Tempat hamba kembali nanti di sana
Tempat hamba kembali nanti di sana
Tempat hamba kembali nanti di sana

Мольба-зикр

В тиши ночной, когда всё спит,
И люди видят сладкий сон,
Странник в ночи омовение совершит,
Предстать пред Тобой, о, Господь мой.

Дрожат колени, я стою,
Пред Тобой слёзы лью, в волнении,
Раб Твой ничтожный и презренный,
Ты принимаешь всё же, приближаешь,
Я у ног Твоих в величии Твоём.

Господь, я не уверен,
Как Ты примешь мольбу мою,
Когда услышишь Ты жалобы мои,
Но верю, Ты не отвергнешь,
В откровениях, что Ты ниспослал,
Ты обещал услышать мольбы мои.

И Ты обещал,
Простить меня,
За все грехи, что я совершил.

Прощение Твоё, Господь,
Больше, чем все грехи людские,
Верю я в прощение Твоё, Господь,
Не то, чтоб я не принимал испытания,
Хочу лишь излить душу Тебе,
Туда, где упокоюсь я потом.
(Прими же, о Аллах!)

В тиши ночной, когда всё спит,
И люди видят сладкий сон,
Странник в ночи,
Омовение совершит,
Предстать пред Тобой, о, Господь мой.

Дрожат колени, я стою,
Пред Тобой слёзы лью, в волнении,
Раб Твой ничтожный и презренный,
Ты принимаешь всё же, приближаешь,
Я у ног Твоих в величии Твоём.

Прощение Твоё, Господь,
Больше, чем все грехи людские,
Верю я в прощение Твоё, Господь,
Не то, чтоб я не принимал испытания,
Хочу лишь излить душу Тебе,
Туда, где упокоюсь я потом.
Туда, где упокоюсь я потом.
Туда, где упокоюсь я потом.