Paroles et traduction Navid - Khata

هر روز صبح که از خواب پا میشم
می غلتم گربمو میبینم
میبندم موهامو، میشینم
باز آینه رو برعکس میگیرم
یه کم از عطر پیمان میزنم
سایه سفید زیر چشمام میزنم
اخبارو میخونم و مچاله میکنم
قهوه ی تازه رو تفاله میکنم
گروم گروم، توی سینم
میکوبه میگه یه روز دیگه است
من توی سینم ساعت نمیخوام
مسابقه، بردن و باختن نمیخوام
نفرت داره منو هارم میکنه
سردی آدما داغم میکنه
این دوپای مغرور پر ادعا رو ول کنی برگر آدم میخوره
دادستان شهرم خواب
رئیس جمهور وقتم خواب
توی خونمون زندانی
تموم لباس و رختم خواب
آدم! میبینی زندانی چیه
نتیجه دروغ و بازی چیه!
تو که این همه کفترو ساقط کردی
کوچ خفاشا واسه چیه؟
یه روزی همه چیو ول میکنم
وسط خیابون شعر میخونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی
میگم منم یه خطای انسانی
یه روزی همه چیو ول میکنم
وسط خیابون شعر میخونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی
میگم منم یه خطای انسانی
چیه؟ منم! همون که خودت زاییدی
روزی سه وعده از پشت پاییدی
بیت المالو حیف و میل کردی
پولای بیمه مون رو پس نمیدی
تف تو این قافیه و وزن
که باید برا تو حیف و میل کنم
بیت المال من مقدسه
نه مث تو ولنگ و واز
چشاتو درشت نکن آقا
ما که زورمون نمیرسه به شماها
ولی بترس از اون روزی که آخر
بچه ات بگه کیو میگه تو این آهنگ؟
نفرت مغزتو پوک میکنه
ایدئولوژی تو رو از تو میخوره
لعنتی یه کمی عاشق باش
این اکسیر دردتو خوب می کنه
تو که این همه روزنامه چاپ کردی
دروغو با دروغ پاک کردی
بی لباست، بی ستاره
لای مردمت راه رفتی؟
منم اون هیهاتی که دین گفته
شیعه تو ذلت نمی افته
منم یه آدم معمولی
عصبانی، حالم خوب نی
یه روزی همه چیو ول میکنم
وسط خیابون شعر میخونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی
میگم منم یه خطای انسانی
یه روزی همه چیو ول میکنم
وسط خیابون شعر میخونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی
میگم منم یه خطای انسانی
همش خطا
باغبون این دشت بلا
آسمون دیدم شدم سر به هوا
بارمو نکشیدم، اونم خطا
گلهای باغچم کوتاهن
نور نرسید بهشون، اونم خطا
برجاتون حیاط و سایه کردن
من که روی پشت بومم خطا
گفتن خونه جای موندن نیس
گفتم هرجا به جز خونم خطاس
گفتن بیرون در آزادیه
گفتم معنی نور توی شباس
نفرت توی سینم جایی نرفت
کسی واسه رفته هام کاری نکرد
از فرودگاه تا بهشت زهرا
توی خوابم منو راه میبرن
هق هق! پیمان تو نرو!
هق هق! احسان تو نرو!
هق هق! آذین چرا رفت
خواهر، داداشم تو نرو!
راست میگن آدم خیلی کمه
این زمین فانی رو متر میزنه
کاش جای این همه مرگ و خطا
شعر می شد واحد مملکتا
یه روزی همه چیو ول می کنم
وسط خیابون شعر می خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی
میگم منم یه خطای انسانی
یه روزی همه چیو ول می کنم
وسط خیابون شعر می خونم
اگه کسی بم گفت داره اشکالی
میگم منم یه خطای انسانی

Каждое утро, когда я просыпаюсь,
Я катаюсь, я вижу свою кошку.
Закрой волосы, я присяду.
Я снова переверну зеркало.
Я надену духи.
Белая тень под моими глазами.
Я читаю новости и сминаю новости.
Я выпью свежий кофе.
Жених, Герм, в моей груди.
Он говорит, что сегодня другой день.
Мне не нужны часы в груди.
Мне не нужна гонка, победа или поражение.
Ненависть начинает пугать меня.
Холод людей поджигает меня.
Бургер-убийца.
_
Спящий президент.
Заперт в нашем доме.
Вся моя одежда и спальная одежда.
Адам! видишь, что такое узник?
Какой смысл лгать и играть?
Ты сбил всех этих голубей.
Зачем все эти крысы?
Однажды я все брошу.
Я пою посреди улицы.
Если кто-нибудь скажет мне, что все будет хорошо.
Я бы сказал, что я-человеческая ошибка.
Однажды я все брошу.
Я пою посреди улицы.
Если кто-нибудь скажет мне, что все будет хорошо.
Я бы сказал, что я-человеческая ошибка.
Что? это я! тот, кого ты родила.
Трехразовое питание.
Ты потерял свою долю.
Ты не вернешь наши страховые деньги.
К черту этот счетчик!
Что мне должно быть жаль тебя.
Мой дом священен.
Не так, как ты. Вонг и ВОЗ.
Не высовывайтесь, сэр.
Мы не можем позволить себе вас, ребята.
Но бойся за день до этого.
Кто твой ребенок скажет этой песне?
Ненависть заставляет тебя думать.
Идеология съедает тебя.
Будь чертовски влюблен.
Этот эликсир поможет твоей боли.
Ты напечатала все эти бумаги.
Ты лгал своему лицу.
Ни одежды, ни звезд.
Ты ходил среди своего народа?
Это я. вот что сказал Дин.
Ты никогда не будешь унижен.
Я просто обычный парень.
Злой, нехороший.
Однажды я все брошу.
Я пою посреди улицы.
Если кто-нибудь скажет мне, что все будет хорошо.
Я бы сказал, что я-человеческая ошибка.
Однажды я все брошу.
Я пою посреди улицы.
Если кто-нибудь скажет мне, что все будет хорошо.
Я бы сказал, что я-человеческая ошибка.
Всегда вина.
Садовник на поле бела.
Я видел небо, я был не в своем уме.
Я не тянул свой вес, и это фол.
Мои садовые цветы коротки.
Свет упустил их, и они упустили.
Твои башни-задний двор и тень.
Я на крыше.
Они сказали, что в доме негде остановиться.
Я думал, что это будет ошибкой где угодно, только не в моем доме.
Они сказали, что это было за дверью свободы.
Я сказал, что в платье есть смысл света.
Ненависть никуда не ушла в моей груди.
Никто ничего не сделал для моей смерти.
Из аэропорта в Зехру.
Они провожают меня во сне.
Клянусь, не уходи!
Эйсан, Не уходи!
Ух! Азербайджан ушел.
Сестра, брат, ты не уходишь!
Они правы.
Эта земля движет смертным.
Хотел бы я, чтобы была такая вещь, как смерть.
Поэзия стала единицей страны.
Однажды я откажусь от всего этого.
Я пою посреди улицы.
Если кто-нибудь скажет мне, что все будет хорошо.
Я бы сказал, что я-человеческая ошибка.
Однажды я откажусь от всего этого.
Я пою посреди улицы.
Если кто-нибудь скажет мне, что все будет хорошо.
Я бы сказал, что я-человеческая ошибка.