Paroles et traduction Onar feat. Luka - Ptaki na niebie

Onar
1.Nie chcę nic widzieć do chuja.
Nie chcę nic słyszeć do chuja.
Chcesz ze mną pogadać?
Już się nie uda,
Więc możesz mówić tylko do chuja.
Już nie mam ochoty brodzić w tej kałuży.
Za parę złotych bierz do buzi.
Ja mam dowody, Ty masz ludzi.
Ja chcę do wody skoczyć na główkę,
Zmyć grzech pierworodny, poczuć siłę destrukcji.
Nie znam głębokości, a i tak chcę skoczyć.
Zatykam nos, zasłaniam uszy, zamykam oczy.
Tafla wody jest ostra jak pieprzona żyletka.
Brawa cichną, kurtyna w górę, zaczynamy spektakl.
Zaczynamy zachowywać się nie tak jakbyś chciał.
W mózgu zachodzą reakcje drobniejsze niż miał.
Drobniejsze niż kryształ, niż mógłbyś dostrzec w mojej.
To nie jest kamień już, nie proś, proszę.
Słońce cały czas świeci, choć nagle robi się ciemno.
Nasze żądania lecą w powietrze przysłaniając niebo.
Ref. Luka
Weź w ręce kamienie,
Niech lecą jak ptaki po tym niebie,
Niech ranią tak jak ciernie.
Weź w ręce kamienie, niech ożyją.
Ile waży niezadowolenie mas na własnej gębie?
Onar
2.Już się nie dogadamy nigdy,
Bo w sobie mam te jątrzące blizny.
Agresja napędza te serca z siłą lokomotywy.
Wokół pól tylko ból, a każdy jest niewinny.
Pęka szkło, bucha para, płonie odwaga.
To nie Dzień Kobiet a ktoś może dostać tulipana.
Nikt już nie chce gadać, każdy chce już latać.
Choć nikt nie ma skrzydeł
To każdy wie - dodaje je odwaga.
Biały kolor to niewinność? Nie!
Biały to poddanie się.
Marzenia zamarzają i na wszystko sypie śnieg.
Wiesz, jak smakuje chleb, wiesz, jak wyrzuca się chleb. Ej!
Mama mówiła przecież, trzeba było słuchać jej.
Już za późno na rozmowę, w gardle staje kołkiem
Język, który Ci wyrwą psy na odchodne.
Już nie masz co się bać, zbliża się nieuchronne.
Zamknij oczy, zasłoń uszy, weź głęboki oddech.
Ref. Luka
Weź w ręce kamienie,
Niech lecą jak ptaki po tym niebie,
Niech ranią tak jak ciernie.
Weź w ręce kamienie, niech ożyją.
Ile waży niezadowolenie mas na własnej gębie?

Онар
1.Я не хочу ничего видеть.
Я не хочу ничего слышать.
Хочешь поговорить со мной?
Больше не получится,
Так что ты можешь говорить только на хуй.
Я больше не хочу бродить в этой луже.
За пару золотых возьми в рот.
У меня есть доказательства, у тебя есть люди.
Я хочу в воду прыгнуть на голову,
Смыть первородный грех, ощутить силу разрушения.
Я не знаю глубины, и я все равно хочу прыгнуть.
Я затыкаю нос, закрываю уши, закрываю глаза.
Вода острая, как гребаное лезвие бритвы.
Аплодисменты затихают, занавес поднимается, начинается спектакль.
Мы начинаем вести себя не так, как ты хочешь.
В мозгу происходят реакции более мелкие, чем у него было.
Тоньше кристалла, чем ты мог бы заметить в моем.
Это уже не камень, не проси, пожалуйста.
Солнце все время светит, хотя внезапно темнеет.
Наши требования летят в воздух, заслоняя небо.
Реф. Пробел
Возьмите в руки камни,
Пусть летят, как птицы по этому небу,
Пусть ранят, как колючки.
Возьми в руки камни, пусть оживают.
Сколько весит недовольство масс на собственном рте?
Онар
2.Мы никогда не договоримся.,
Потому что у меня внутри все эти шрамы.
Агрессия подпитывает эти сердца силой Локомотива.
Вокруг поля только боль, и все невинны.
Трескается стекло, гудит пар, горит мужество.
Это не женский день, и кто-то может получить тюльпан.
Никто больше не хочет говорить, все хотят летать.
Хотя ни у кого нет крыльев
Это все знают, - добавляет им мужество.
Белый цвет-это невинность? Нет!
Белый-это сдача.
Мечты замерзают, и на все сыпется снег.
Вы знаете, как хлеб на вкус, вы знаете, как выбрасывается хлеб. Эй!
Мама ведь говорила, надо было ее слушать.
Уже поздно говорить, в горле становится кол
Язык, который вырвет у собак на помет.
Вам больше нечего бояться, неизбежное приближается.
Закройте глаза, закройте уши, сделайте глубокий вдох.
Реф. Пробел
Возьмите в руки камни,
Пусть летят, как птицы по этому небу,
Пусть ранят, как колючки.
Возьми в руки камни, пусть оживают.
Сколько весит недовольство масс на собственном рте?