Paroles et traduction Onar - Drugie Piętro (gościnnie Lerek)

Kiedy słońce wstaje, ja tu wstaje.
Kiedy księżyc wstaje, ja tu żyje dalej.
Liczę teksty, bo praktycznie tylko to umiem.
Mówią "jestem", piszę, co mi zależy w sumie.
Było parę kryzysów, mniejszych czy większych.
Czasem się piło więcej, świat był łatwiejszy,
Ale, tylko przez chwile, nie było to szczere.
Ziom kupił do raju bilet, wpierdolił się w here.
Głupota, chwilowa słabość, i ja wierzyłem,
Że z tego radość, uczuć sie nie kryje.
Każdy jest dobry, tylko coś czasem dobroć tłumi.
Pochopne sądy nieznajomych ludzi.
Skąd wiedzą jaki jestem? Patrzą mi w butelkę.
Mówią, że ktoś kradnie. Złapałeś go za rękę?
Ten z drugiego piętra, gdzie on szczęścia szuka?
Mieszka tylko z matką, a codziennie w innych ciuchach.
Tylko słucha tej muzyki, że aż podwórko słyszy.
Tamci sprzedają narkotyki. Weź to przycisz!
Córka sąsiada widziała go w teledyskach,
Kogo? Tego z drugiego piętra! Tego słuchają boiska.
Dzieciaki na nich, to właśnie dla nich.
My zostaniemy sami, Wy nie dajcie sie omamić!

To jest moja enklawa, moje drugie piętro.
To jest moja sprawa gdzie znajduje piękno.
Kocham, nie nawadze, w małych krokach ukryte szczęście.
W blokach moje życie, na tym drugim piętrze.

To właśnie na tym piętrze, odnajduję tę poezję.
To właśnie na tym drugim piętrze, mam swoje szczęście.

To jest moja enklawa, moje drugie piętro.
To jest moja sprawa gdzie znajduje piękno.
Kocham, nie nawadze, w małych krokach ukryte szczęście.
W blokach moje życie, na tym drugim piętrze.

To właśnie na tym piętrze, odnajduję tę poezję.
To właśnie na tym drugim piętrze, mam swoje szczęście.

Ten widok z drugiego piętra czasem przygnębia.
Rap, podwórko, miłość, melanż tak czas spędzam.
Życie - surowy sędzia. Nie ma apelacji.
Sprawiedliwości ręka. Korupcja - dźwignią demokracji.
A ja cały czas w tym miejscu żyjąc wokół wielkich spraw.
Wśród tych bloków, to jest prawdziwa wielka gra.
Mówisz "ma, on to na pewno, a pięknie(?)"
A ja wkurwiam się i ściskam tylko ręką rękę.
Ej! Kiedy czytam te śmieszne artykuły
Moja mama wzięła część z bloku, te papierowe bzdury.
Piszą, że jestem tym, który coś tam, gdzieś tam,
To ja i mój rap. Ej, weź przestań.
Cztery ściany, w których jestem od dzieciaka,
W których chce się śmiać i płakać, tutaj wisi mój plakat.
Alkohol, pierwsza draka, przecież każdy ma swój rozum,
W życiu samemu trzeba się połapać, to nie pozór.
Niektórym nie poszło, mają dozór, inni żałują,
Inni z dnia na dzień kombinują, inni tylko mówią,
Jakie co dzień interesy kręcą.
Od dwóch lat w tych samych jeansach. Wiesz co?
Tak jak ci śmieszni hiphopowcy w tureckich swetrach,
A u mnie MASS już od trzech lat na metkach.
Przestaw się na odbiór z mojej okolicy.
Nas już nie będzie, a Hip-Hop będzie żywy.

To jest moja enklawa, moje drugie piętro.
To jest moja sprawa gdzie znajduje piękno.
Kocham, nie nawadze, w małych krokach ukryte szczęście.
W blokach moje życie, na tym drugim piętrze.

To właśnie na tym piętrze, odnajduję tę poezję.
To właśnie na tym drugim piętrze, mam swoje szczęście.

To jest moja enklawa, moje drugie piętro.
To jest moja sprawa gdzie znajduje piękno.
Kocham, nie nawadze, w małych krokach ukryte szczęście.
W blokach moje życie, na tym drugim piętrze.

To właśnie na tym piętrze, odnajduję tę poezję.
To właśnie na tym drugim piętrze, mam swoje szczęście

Когда солнце встает, я встаю здесь.
Когда Луна встает, я живу здесь.
Я считаю тексты, потому что это практически все, что я могу.
Они говорят "Я ЕСТЬ", я пишу, что меня волнует в целом.
Было несколько кризисов, меньше или больше.
Иногда выпивали больше, мир был легче,
Но, только на мгновение, это было не честно.
Братан купил в рай билет, поимел на хер.
Глупость, временная слабость, и я верил,
Что от этого радости, чувств не таится.
Все хороши, только что-то иногда добро подавляется.
Поспешные суждения незнакомых людей.
Откуда они знают, какой я? Они смотрят мне в бутылку.
Говорят, кто-то ворует. Ты схватил его за руку?
Тот, что со второго этажа, где он счастье ищет?
Он живет только с матерью, и каждый день в другой одежде.
Он просто слушает эту музыку, что до двора доносится.
Они продают наркотики. Возьми это, сделай потише!
Дочь соседа видела его в музыкальных клипах,
Кого? Того, что со второго этажа! Это то, что они слушают.
Дети на них, именно для них.
Мы останемся одни, а вы не обманывайтесь!

Это мой анклав, мой второй этаж.
Это мое дело, где он находит красоту.
Люблю, а не наваждение, в маленьких шажках скрытое счастье.
В кварталах моей жизни, на втором этаже.

Именно на этом этаже я нахожу эту поэзию.
Именно на этом втором этаже мне и повезло.

Это мой анклав, мой второй этаж.
Это мое дело, где он находит красоту.
Люблю, а не наваждение, в маленьких шажках скрытое счастье.
В кварталах моей жизни, на втором этаже.

Именно на этом этаже я нахожу эту поэзию.
Именно на этом втором этаже мне и повезло.

Вид со второго этажа иногда удручает.
Рэп, двор, любовь, меланж так время провожу.
Жизнь-суровый судья. Апелляции нет.
Справедливости рука. Коррупция-рычаг демократии.
А я все это время в этом месте живу вокруг великих дел.
Среди этих блоков, это настоящая большая игра.
Вы говорите: "Ма, он это точно, а красиво(?)"
А я в бешенстве сжимаю только руку.
Эй! Когда я читаю эти смешные статьи
Моя мама взяла часть из блока, эту бумажную чушь.
Они пишут, что я тот, кто что-то там, где-то там,
Это я и мой рэп. Эй, перестань.
Четыре стены, в которых я с детства,
Где хочется смеяться и плакать, здесь висит мой плакат.
Алкоголь, первая драка, ведь у каждого свой разум,
В жизни самому приходится разбираться, это не видимость.
Некоторые не пошли, у них есть надзор, другие жалеют,
Другие изо дня в день замышляют, другие просто говорят,
Какие у них дела каждый день.
Два года в одних и тех же джинсах. Знаешь что?
Так же, как эти смешные хиппи в турецких свитерах,
А у меня масса уже три года на ценниках.
Переключитесь на прием из моего района.
Нас больше не будет, и хип-хоп будет жив.

Это мой анклав, мой второй этаж.
Это мое дело, где он находит красоту.
Люблю, а не наваждение, в маленьких шажках скрытое счастье.
В кварталах моей жизни, на втором этаже.

Именно на этом этаже я нахожу эту поэзию.
Именно на этом втором этаже мне и повезло.

Это мой анклав, мой второй этаж.
Это мое дело, где он находит красоту.
Люблю, а не наваждение, в маленьких шажках скрытое счастье.
В кварталах моей жизни, на втором этаже.

Именно на этом этаже я нахожу эту поэзию.
Именно на этом втором этаже мне повезло