Paroles et traduction Onze Zaak - Stony Cape (Laat Staan)

Stony Cape (Laat Staan)

Soms wil ik vergeten wie dat ik ben
Ontwaken in een wereld vol met vreemden waar ik niemand ken
Me laten leiden door die stem, die zegt van
'Ikke haal die voet eens eindelijk van de rem en geef gaas'
Ik leef braaf, maar dat is niet langer leefbaar
Ben politiek correct, en dat is wat me nu net nekt
En sta sec, ondanks ik hard werk blijven die cheques ongedekt
En ben ik rijk aan schulden
En breng een hulde aan mijn vader
Die me tijdig waarschuwde: 'zoon denk toch eens aan later'
Nu zit ik met een kater
En de ontnuchtering is groot nu ik besef dat het te laat is
En shout out naar mijn moeder, ik moet het
Voor u buig ik neer en kus met respect uw voeten
Voor de rest moet ik het zelf uitzoeken
Mijn hart en mijn hoofd bepalen de route

Ge hoeft me niet te zeggen hoe ik het moet doen
Ge hoeft me niet te vragen hoe het met me gaat
Want alles is OK zolang iedereen me met rust laat

Ge hoeft me niet te zeggen hoe ik het moet doen
Laat staan me te vragen hoe het met me gaat
Want alles is OK zolang iedereen mij met rust laat

Kent ge van die dagen, van: "Stel me geen vragen
En als ge da toch doet, ey dan gaat ge iets meemaken"
Maar fuck it morgen is een nieuwe datum, en ik sta er
Misschien ben ik op tijd of, misschien een beetje later
Misschien beter gezind of, misschien met een kater
Want soms denk ik niet helder en doe dan 'wijn bij de water'
Dat is fijn om te praten, maar de pijn komt gewoon later
Er zijn zo van die fouten, dagelijks, ey die maak ik
En als ik iets niet snap, weet ge wa? Dan herhaal ik
Noem me stom, maar weet ge wa? Zo betaal ik
Maar ik zal niet meer lenen, bij de bank van het leven
Want de tijd die ge neemt die kunt ge nooit meer teruggeven
Dus ik stop met overwegen, focus op mijn leven
Het hier en nu, want de toekomst die is onzeker
Niks is er gegeven, buiten het moment dat we beleven
Dus ik ga op zoek naar mezelf en kom de rest van zelf tegen

Ge hoeft me niet te zeggen hoe ik het moet doen
Ge hoeft me niet te vragen hoe het met me gaat
Want alles is OK zolang iedereen me met rust laat

Ge hoeft me niet te zeggen hoe ik het moet doen
Laat staan me te vragen hoe het met me gaat
Want alles is OK zolang iedereen mij met rust laat

Каменный мыс (Оставь меня в покое)

Иногда я хочу забыть, кто я такой.
Проснуться в мире, полном незнакомцев, где я никого не знаю.
Позволить себе руководствоваться этим голосом, который говорит:
"Я, наконец, уберу ногу с тормоза и дам газу".
Я живу правильно, но это больше невыносимо.
Я политкорректен, и это меня губит.
И я в сухом остатке, несмотря на то, что я много работаю, мои счета остаются неоплаченными.
Я богат долгами.
И воздаю должное моему отцу,
Который вовремя предупреждал меня: "Сынок, подумай о будущем".
Теперь у меня похмелье.
И отрезвление велико, теперь я понимаю, что слишком поздно.
И привет моей маме, я должен.
Перед тобой я склоняюсь и с уважением целую твои ноги.
В остальном я должен разобраться сам.
Мое сердце и мой разум определяют маршрут.

Тебе не нужно говорить мне, что делать.
Тебе не нужно спрашивать меня, как у меня дела.
Ведь все в порядке, пока все оставляют меня в покое.

Тебе не нужно говорить мне, что делать.
Не говоря уже о том, чтобы спрашивать, как у меня дела.
Ведь все в порядке, пока все оставляют меня в покое.

Знаешь такие дни, когда: "Не задавай мне вопросов.
А если ты все-таки это сделаешь, эй, тогда ты кое-что испытаешь".
Но к черту, завтра новый день, и я там буду.
Может быть, я буду вовремя, или, может быть, немного позже.
Может быть, в лучшем настроении, или, может быть, с похмелья.
Потому что иногда я не соображаю и добавляю "вина к воде".
Приятно поговорить, но боль приходит позже.
Есть такие ошибки, которые я делаю каждый день, эй.
И если я чего-то не понимаю, знаешь что? Тогда я повторяю.
Назови меня глупым, но знаешь что? Так я плачу.
Но я больше не буду брать взаймы у банка жизни.
Потому что время, которое ты тратишь, ты никогда не сможешь вернуть.
Поэтому я перестаю размышлять, сосредотачиваюсь на своей жизни.
Здесь и сейчас, потому что будущее неопределенно.
Ничего не дано, кроме момента, который мы переживаем.
Поэтому я отправляюсь на поиски себя и встречу остальных по пути.

Тебе не нужно говорить мне, что делать.
Тебе не нужно спрашивать меня, как у меня дела.
Ведь все в порядке, пока все оставляют меня в покое.

Тебе не нужно говорить мне, что делать.
Не говоря уже о том, чтобы спрашивать, как у меня дела.
Ведь все в порядке, пока все оставляют меня в покое.