Paroles et traduction Orkhan Zeynalli feat. Ayka - Vecsiz (feat. Ayka)

Əllərimi burax, ondansa ürəyimdən yapış!
Gəl biz bir quş olub uçaq, qanadımıza şaxta qonmamış.

Bir qurtum su, həyatın dadı bitməsin deyə son günə saxla,
Mən artıq doydum, bu sevgi odu sönməsin deyə küləyi saxla.
Damcılar, sevgin kimi tez-tez gedir amma ki, iz qoyur,
Dalğalar, rəqsin kimi səliqəsiz sahilə briz qoyur.
Sadəlöhv ümidin, əlində yenə danışılmış nağıllar,
Sən qəlbimi tərk etsən də, tərk etməz tanış olmuş ağrılar.
Biz həyatı sevmək istəsək də, cənnəti görmək istəsək də, ölmədən getmək istəsək də buraxmaz günahlar bizi.

Əllərimi burax, ondansa ürəyimdən yapış!
Gəl biz bir quş olub uçaq, qanadımıza şaxta qonmamış.

Yenə durğun, günlər kimi,
Tək-tənha, güllər kimi,
Tez bitir, tez solur amma qəlbimdə iz qoyurdu ötən illər kimi.
Bəzən bir fikir kimi, beyində dünən olub amma bu gün yox.
Son ümid olan günəş kimi, üfüqdə sabah çıxar amma bu gün yox.
Taleyin artıq kobud olub əlləri, daşlamaqdan həyatımın günlərin.
İçindəyəm qara-qura vərəqlərin, sevməməkdə məni yox səbəblərin.
Günah məndə mi bitmirsə dərdlərin?!
Üzülmə çıxanda boşa sevgi cəhdlərin, bütün bu səhvlərin çevrilər düzə,
Çıxanda ürəyinin içindəki üzə.

Əllərimi burax, ondansa ürəyimdən yapış!
Gəl biz bir quş olub uçaq, qanadımıza şaxta qonmamış.

Отпусти мои руки, держись за мое сердце, а не за него!
Давай мы будем птицей или самолетом, а не Морозом на наших крыльях.

Глоток воды, помните с последнего дня, чтобы вкус жизни не закончился,
Я уже стучу, храни ветер, чтобы огонь этой любви не погас.
Капли идут так часто, как вы любите, но это оставляет след,
Волны, как пляшущие, несутся бризом к берегу.
Наивный умин, в руках вновь сказанные сказки,
Даже если ты оставишь мое сердце, оно не оставит боль, с которой я встречался.
Хотим ли мы любить жизнь, хотим ли мы видеть небеса, хотим ли мы идти без смерти, мы не отпустим грехи нас.

Отпусти мои руки, держись за мое сердце, а не за него!
Давай мы будем птицей или самолетом, а не Морозом на наших крыльях.

Опять застой, как дни,
Один-одинокий, как розы,
Быстро кончается, быстро угасает, но в душе оставляет след, как в прошлые годы.
Иногда, как идея, это было вчера в мозгу, но не сегодня.
Как солнце, которое является последней надеждой, завтра на горизонте, но не сегодня.
Судьба уже была грубой в руках, в камнях дней моей жизни.
Я в черно-бурых листах, в нелюбви ко мне нет причин.
Не кончится ли грех на мне твоих бед?!
Когда печаль выходит из тщетных любовных попыток, все эти ошибки становятся плоскими,
Лицо внутри ее сердца, когда она выходит.

Отпусти мои руки, держись за мое сердце, а не за него!
Давай мы будем птицей или самолетом, а не Морозом на наших крыльях.