Paroles et traduction Orkhan Zeynalli feat. Gulnar - Qorxma Özündən

Qorxma Özündən

Bizə öyrədiblər oyanmaq lazımdı səhər tezdən
Təhsil, kariyera, uğur həyatda bitmir pillələr
Bizə öyrədiblər ki, dürüstlük əsas dəyərdi
Valideynlər, doğmalar, qonşular və müəllimlər
Bizə öyrədiblər ki, siqaret həm də içki ziyandı
Siqaret çəkən qardaşlar, içki içən atalar...
Bizə öyrədiblər ki, tələsməlisən həyat dayanmır
Sən geciksən də olmur gecikən qatarlar
Gün çıxanda gizlən, yağışda çətir gəzdir
Dözməyi bacar axı ancaq zəiflər çətin dözür
Çəkin müdirindən, işini itirməkdən daim qorx
Susmağı bacar, lazım deyilsə demə sözün düzün
Göstəmə əsl üzün səmimilik pis cəhətdi
İnsanlar yalançı olur bizə öyrədiblər həmişə
Ürəyin ağrımasın kimisə görüncə dərdli
Bizə öyrədiblər həmişə, bizi öyrədirlər həmişə

Çevrilir hədəflər arzulara
Adamda tək ümid mahnılara
Hardadı düz, harda yalanlar
Bəs indi kimə inanaq, nəyə inanaq

Bizə öyrətmiyiblər ölüm bir gün döyəcək qapını
Həyat məktəb deyil ki mümkün olsun son partada gizlənmək
Bizə öyrətmiyiblər ailə qurmaq oyuncaq deyil
Əsas sevgidi nəinki kağıza qol çəkmək
Bizə öyrətmiyiblər həyat bəzən olur alçaq
Sən əzab çəkən şəhərdə keyf edir hansısa alçaq
Sən demə qayğını verirmiş dövlət borca
Sən böyüdükcə səndən də tez böyüyür borclar
Bizə öyrətmiyiblər xoşbəxtliyimizə gedən yol
Sən demə keçir qəlblərdən yox hava limanından
Bir gün dönər inamından səmada hay-küy çıxsa
Bizə öyrətmiyiblər nə edəy dost nankor çıxsa
Öyrədə bilməsə həyatı nə kitablar nə valideynlər
Əsas atdığın addımlar və sabah atacağın
Həyat kosmosdu qərarlarımız teleskop
Gələcək təyin edir hansı tərəfə baxacağını

Çevrilir hədəflər arzulara
Adamda tək ümid mahnılara
Hardadı düz, harda yalanlar
Bəs indi kimə inanaq, nəyə inanaq

Не бойся себя

Нас учили, что нужно просыпаться рано утром,
Образование, карьера, успех – ступени в жизни не кончаются.
Нас учили, что честность – главная ценность,
Родители, родные, соседи и учителя.
Нас учили, что сигареты и алкоголь – вред,
Братья, курящие сигареты, отцы, пьющие алкоголь...
Нас учили, что нужно спешить, жизнь не стоит на месте,
Ты опоздаешь, но поезда не ждут опоздавших.
Прячься, когда выходит солнце, носи зонт в дождь,
Терпеть нужно уметь, ведь только слабые с трудом терпят.
Бойся своего начальника, постоянно бойся потерять работу,
Умей молчать, если не нужно, не говори правду.
Не показывай свое истинное лицо, искренность – плохая черта.
Люди лживы, нас учили этому всегда.
Пусть не болит твоё сердце, когда видишь кого-то страдающим.
Нас учили этому всегда, нас учат этому всегда.

Цели превращаются в мечты,
У человека остаётся лишь надежда на песни.
Где правда, где ложь?
Кому теперь верить, во что верить?

Нас не учили, что смерть однажды постучит в дверь,
Жизнь – не школа, где можно спрятаться на последней парте.
Нас не учили, что создавать семью – не игрушка,
Главное – любовь, а не подпись на бумаге.
Нас не учили, что жизнь порой бывает подлой,
Ты страдаешь, а в городе кто-то веселится.
Оказывается, государство даёт заботу в долг,
И по мере того, как ты растешь, растут и долги.
Нас не учили, что путь к нашему счастью
Оказывается, лежит через сердца, а не через аэропорт.
Однажды ты потеряешь веру, если в небе поднимется шум,
Нас не учили, что делать, если друг окажется предателем.
Не могут научить жизни ни книги, ни родители,
Главное – шаги, которые ты делаешь, и которые сделаешь завтра.
Жизнь – это космос, а наши решения – телескоп,
Который определяет, куда смотреть в будущем.

Цели превращаются в мечты,
У человека остаётся лишь надежда на песни.
Где правда, где ложь?
Кому теперь верить, во что верить?