Paroles et traduction PIH - Ulicami Pandemonium

Ulicami Pandemonium

Jestem jak z lombardu typ, omijam dekalog
Widzę w ludzkich oczach cały czas przegraną
Widzę ten chaos, jak w prosektorium
Otwieram miasta ciało i badam terytorium
Sekrety anatomii gniazda
Ludzkich losów jelit sznur - do wiadra
Dla jednych magia, dla mnie sina masa
W tej zimnej profesji martwa jest gracja
Ulatnia się gaz, przykrywa jak tren
Ulice spowite namacalnym złem
Dzieci płacz w metrze, mali terroryści
Przypięci do rodzica, jak bomba do szahidki
Tyle ludzi wokół wilkiem patrzy
Chciałbyś wredne usta dla bachora zaszyć
Wirus nienawiści płucami wdychasz
Już łapiesz przeziębienie, ktoś obok zaraz kicha

Z tym piekłem wziąłbym rozwód
Lecz za późno jest na odwrót
Potępionych dusz korowód
Ulicami Pandemonium
Cnocie nikt nie składa hołdu
Piękny uśmiech gdzieś z bilbordu
Aż przewraca się w żołądku
Ulicami Pandemonium

Miasto stoi do mnie tyłem, z wypiętym odbytem
Teraz jasno widzę, gdzie zaczyna się gnicie
Febra, gorączka, atakują liczby
Jak na Rondzie Dmowskiego dług publiczny
Za nasze pieniądze, jak dzieci w piaskownicy
Sypią sobie piaskiem w oczy politycy
Na tronie zasiadł już szczurów król
Oblężona twierdza, depresja, mur
Czujesz to mocno, dziś wyjdziesz z domu
Prosto przez okno, bez spadochronu
Łapiesz czyjąś głowę, uderzasz nią o chodnik
Uryny ciemna plama w kroku spodni
Tak tu wygląda pierworodny grzech
Twój nowy t-shirt brudzi obca, ciepła krew
Ludzi masa, linia produkcyjna, taśma
Ktoś dla zabicia nudy gwałci pięciolatka
Niejedna uliczna kariera się dopala
W klubach incognito państwowy aparat
Miasto płonie, w gruzy idzie każdy pomnik
Zabiliśmy syna Boga, Bóg nam tego nie zapomni
Nikt nie wyjdzie stąd żywy
Dzieci zabijają swoje dzieci, niby rodziny
Morderca seryjny rodzi się w przepychu
Geniusz zdycha porzucony na śmietniku

Z tym piekłem wziąłbym rozwód
Lecz za późno jest na odwrót
Potępionych dusz korowód
Ulicami Pandemonium
Cnocie nikt nie składa hołdu
Piękny uśmiech gdzieś z bilbordu
Aż przewraca się w żołądku
Ulicami Pandemonium

Pragniemy rzeczy, których nie będziemy mieli
I mamy to, czego w zasadzie nie chcemy
W umysłach rdza, moralna korozja
Droga jest prosta - do piekła drogowskaz
Za panną młodą ciągnie się czarny welon
Bliscy tego nie widzą, jeszcze nie wiedzą
Pod psem jest pogoda
Nie dają spać alarmy w samochodach
Miasta arteria, napięte ścięgna
Krew i sperma, w powietrzu histeria
Tu słońce nie świeci, coś z nim jest nie tak
Żarówa nad nami to fototapeta
Żołądek zżera żołądek
Niebo runie na głowę
Pieniądze nigdy nie zasypiają
Do czasu, aż w duszę przejdzie twe ciało

Z tym piekłem wziąłbym rozwód
Lecz za późno jest na odwrót
Potępionych dusz korowód
Ulicami Pandemonium
Cnocie nikt nie składa hołdu
Piękny uśmiech gdzieś z bilbordu
Aż przewraca się w żołądku
Ulicami Pandemonium

Streets of Pandemonium

I'm like a pawnshop guy, bypassing the Decalogue
I see defeat in people's eyes all the time
I see this chaos, like in a morgue
I open the city's body and examine the territory
Secrets of the nest's anatomy
A string of human fates' intestines - to the bucket
Magic for some, a blue mass for me
Grace is dead in this cold profession
The gas escapes, covers like a shroud
Streets shrouded in tangible evil
Children's cries in the subway, little terrorists
Attached to the parent, like a bomb to a suicide bomber
So many people around look like wolves
You'd like to sew up the brat's nasty mouth
You breathe in the virus of hatred with your lungs
You're already catching a cold, someone next to you is about to sneeze

I'd divorce this hell
But it's too late to turn back
A procession of damned souls
Through the streets of Pandemonium
No one pays homage to virtue
A beautiful smile somewhere from a billboard
It makes you sick to your stomach
Through the streets of Pandemonium

The city stands with its back to me, with its ass sticking out
Now I can clearly see where the rot begins
Fever, temperature, numbers attack
Like the national debt on Dmowski Roundabout
With our money, like children in a sandbox
Politicians throw sand in each other's eyes
The king of rats has already taken the throne
A besieged fortress, depression, a wall
You feel it strongly, today you will leave the house
Straight through the window, without a parachute
You grab someone's head, slam it against the sidewalk
A dark stain of urine in the crotch of your pants
This is what original sin looks like here
Your new t-shirt is stained with someone else's warm blood
A mass of people, a production line, a conveyor belt
Someone rapes a five-year-old to kill boredom
Many a street career is burning out
The state apparatus incognito in clubs
The city is burning, every monument is falling into ruins
We killed the son of God, God will not forget this
No one will get out of here alive
Children kill their children, like families
A serial killer is born in luxury
Genius dies abandoned in the trash

I'd divorce this hell
But it's too late to turn back
A procession of damned souls
Through the streets of Pandemonium
No one pays homage to virtue
A beautiful smile somewhere from a billboard
It makes you sick to your stomach
Through the streets of Pandemonium

We desire things we will not have
And we have what we basically don't want
Rust in the minds, moral corrosion
The road is straight - a signpost to hell
A black veil trails behind the bride
Loved ones don't see it, they don't know yet
The weather is under the dog
Car alarms keep you awake
The city's artery, taut tendons
Blood and semen, hysteria in the air
The sun doesn't shine here, something's wrong with it
The light bulb above us is a photo wallpaper
Stomach eats stomach
The sky will fall on our heads
Money never sleeps
Until your body passes into your soul

I'd divorce this hell
But it's too late to turn back
A procession of damned souls
Through the streets of Pandemonium
No one pays homage to virtue
A beautiful smile somewhere from a billboard
It makes you sick to your stomach
Through the streets of Pandemonium